Over het algemeen ben ik niet heel bijzonder onder de indruk van de Britse keuken. Van de 35 recepten op dit blog is er dan ook slechts eentje van mijn hand: mulligatawny, de Britse soep uit India. Wel heb ik menig baksel van de medeblogger mogen proeven. Ik laat de Britse keuken dan ook graag aan hem over, bovendien heeft hij een band met Groot-Brittannië, terwijl ik er maar amper een keer ben geweest. Toch zou ik graag nog eens bijvoorbeeld haggis eten, want boeren- en arbeidersmaaltijden hebben een zekere aantrekkingskracht. Getuige ook mijn voorliefde voor de keuken van Sichuan, maar bijvoorbeeld ook fabada asturiana, een Spaanse bonenschotel. Smakelijk en voedzaam.

Zo viel mijn oog op bangers and mash, veel Britser en eenvoudiger gaat een maaltijd niet worden zou je denken. Echter kennen de Duitsers Bratwurst in Zwiebelsauce, al komt daar regelmatig bier of wijn aan te pas. Bangers and mash is niets anders dan aardappelpuree met dopererwten en een braadworst met een uienjus. Vooral die uienjus intrigeerde mij mateloos. Ik ben dol op uien. Uien zijn geweldige smaakmakers, maar kunnen ook zelfstandig een maaltijd vervolmaken zoals in de vorm van gekaramelliseerde uien.

Braadworst, verse worst of saucijsjes. Verschillende namen voor hetzelfde product. Al is de ene verse worst niet als de andere. Gebruikte kruiden en specerijen, maar ook de grofheid van het vlees verschillen per slager en per regio zelfs. En dus ook zeker per land. In Nederland doorgaans met varkensvlees, met uitzonder van de runderworst uiteraard. Voor wie het niet weet, met verse worst wordt de opgerolde variant bedoeld en met saucijsjes en braadworst de korte, rechte varianten. De naam braadworst zegt vooral iets over hoe de worst bereid wordt. Er is nog wel variant: de fijne worst, waarin de inhoud van de worst heel fijn gemalen is. De herkomst van het woord “bangers” wordt toegeschreven aan het feit dat in de Eerste Wereldoorlog, Britse worsten zoveel water bevatten dat ze uit elkaar knalden als ze werden verhit. Geen idee of het waar is, maar wel een goed verhaal. In Groot-Brittannië worden overigens voor de bangers en mash allerlei worsten gebruikt, zowel lams-, varkens en runderworst. Wat je dus lekker vindt! Britten eten graag worst heb ik begrepen. Toad in the hole is ook al zo’n klassiek Brits recept met worst en een uienjus.

De lekkerste jus maak je met een sterke bouillon.

Voor vier personen

• 1 el olie
• 4 braadworsten
• 2-3 middelgrote uien
• 2 tn knoflook
• 3 el bloem
• 4 dl bouillon (rund, groente of kip)
• 800 gr aardappelen
• scheutje melk of boter

Kook de aardappelen in een minuut of 15 gaar.

Verhit de olie in de pan en bak de worsten gaar.

Haal de worsten uit de pan. Als het goed is, is er genoeg vet uit de worsten gelopen. Voeg anders nog een beetje olie of boter toe.

Halveer de uien en snij in halve ringen. Snij de knoflook fijn. Voeg samen toe aan de pan en laat zachtjes bakken onder voortdurend roeren totdat ze goudgelig tot bruin worden.

Voeg de bloem toe en laat deze onder voortdurend roeren in een minuut of twee gaar worden. Laat het wel mooi bruin kleuren, dan krijg je een mooie donkere jus.

Voeg de helft van de bouillon toe en roer tot je een heel dikke saus hebt. Voeg vervolgens beetje bij beetje de resterende bouillon toe. Laat het nog een paar minuten zachtjes pruttelen, zodat de jus in kan dikken. Breng op smaak met wat vers gemalen peper.

Giet de aardappelen af en stamp ze grof of heel fijn. Voeg een scheutje melk toe of wat boter, goed mengen en klaar.

Serveer de bangers and mash met de worst en met doperwten.

Variant

Je kunt ook de uien laten karamelliseren voor nog meer smaak. Je moet dan wel een beetje geduld hebt, maar dat zal zeker beloond worden. De stappen in dit recept blijven gewoon hetzelfde, alleen kost het wat meer tijd.