Deze maaltijd wordt in onze huis, beetje apart natuurlijk, bij iedereen op een andere manier op het bord geserveerd en gegeten, want het smaakt dan het lekkerst vindt men. Iedereen zijn persoonlijke voorkeur.

Dat wisten de oude Romeinen ook want die zeiden al tegen elkaar: de gustibus non disputandum est. Nu overgeleverd als ‘over smaak valt niet te twisten’, maar letterlijk betekent het dat je over smaak niet moet discussiëren; het mag wel, maar doe het vooral niet, je wordt het toch nooit eens.

Verse snijbonen zijn het hele jaar te krijgen: global economy. Uit Nederland komen ze meestal in de periode van juli tot en met oktober, met variaties per jaar. Snijbonen is zo’n groente die zelfs jonge kinderen eten, zeker als je ze laat helpen met het snijden van de hele bonen tot kleine stukken met de snijbonenmolen. Zijn ze wat ouder die kinderen, dan kunnen er scherpere kruiden bij. In deze maaltijd gaat bij ons altijd cajunkruiden.

Cajunkruiden is een erg lekker mengsel van droge en gedroogde kruiden en specerijen. Het is ontstaan toen de koloniale driften en internationale oorlogen op het Noord-Amerikaanse continent tot (een relatieve) rust kwamen. Daarvoor hadden de Fransen delen van Canada veroverd in het begin van de 17e eeuw. Toen Frankrijk de Zevenjarige Oorlog verloor werden vanaf 1763 de Engelsen de baas in delen van Canada. De van oorsprong Fransen gingen niet geheel vrijwillig naar het gebied rond de monding van de Mississippi. Omdat in die regio van het huidige Louisiana vanaf het begin van de 18e eeuw al van oorsprong Afrikaanse mensen woonden, ook niet vrijwillig, werd door het samenvoegen van al die verschillende keukens een nieuwe keuken geboren, de Cajun-keuken.

Cajunkruiden maken is heel simpel. Houd je van kruiden dan zul je het meeste al wel in huis hebben. Er is ook niet zoiets als een voorgeschreven mengeling van kruiden en specerijen. Zo laten wij het zout weg. In commerciële versies overheerst juist vaak een zoute smaak, daar zijn wij geen fan van.

Eenmaal zelf gemaakt, is het goed houdbaar. Je kunt gewoon meteen wat meer maken en het dan bewaren. Wij begonnen met een mildere variant, voor de kinderen, maar in latere jaren werden er cayennepeper en chili-vlokken aan toegevoegd zodat het nu een echt Cajunkruidenmengsel is.

Zelf cajunkruiden maken is vooral zelf experimenteren met verhoudingen. Ooit hebben we ergens een recept opgedoken en dat aangepast aan wat wij lekker vinden qua balans van de kruiderij. Wij zijn daarmee op onderstaand mengsel uitgekomen. Daarmee zijn we niet uniek in Nederland, volgens het internet. Een recept zo’n beetje op de mediaan, maar dan wel zonder zout.

Zelf cajunkruiden maken

• 2 eetlepels knoflookpoeder
• 2 eetlepels gerookte paprikapoeder (kiezen tussen zoet en/of scherp)
• 2 eetlepels gedroogde oregano
• 1 eetlepel gemalen cayennepeper
• 1 eetlepel uienpoeder
• 1 eetlepel gedroogde tijm
• 1 theelepel gemalen zwarte peper
• 1 theelepel chili-vlokken

Gewoon alles mengen en klaar: cajunkruiden. Zonder chili-vlokken en cayennepeper is een theelepel gemberpoeder een lekkere toevoeging.

Nog niet opeten (voor 4 personen)

• 400 gram snijbonen, gesneden
• 300 gram basmati rijst
• 300 gram rundergehakt
• 150 gram belegen Goudse boerenkaas 48+
• 50 gram Grana Padano kaas
• 4 sjalotten
• 3 eieren
• 200 milliliter melk
• roomboter
• cajunkruiden naar smaak (bij ons 1 afgestreken eetlepel)
• scheutje olijfolie

Aan het werk (45 minuten)

Rasp de 2 kazen.

Kook de rijst gaar volgens voorschrijft. Laat het nog minstens 5 minuten nagaren in de pan, met de deksel erop.

Kook de snijbonen voor 8 minuten. Daarna het water afgieten.

Verwarm de elektrische oven voor op 200°C.

Snij de sjalotten in stukjes en bak ze in een grote koekenpan met hoge wanden, in een klontje roomboter in een paar minuten glazig.

Voeg dan het gehakt toe en rul deze gaar in ongeveer 8 minuten.

Voeg de cajunkruiden toe en meng alles goed. Verwarm het nog 2 minuten. Het begint nu lekker te ruiken.

Maak de rijst los en meng de rijst en de snijbonen goed door het gehakt.

Meng de geraspte Grana Padano kaas door de rijst, gehakt en snijbonen.

Smeer een ovenschotel van ongeveer 18 x 28 centimeter in met een beetje olijfolie.

Hevel het gehaktmengsel over in de ovenschotel. Even wat aandrukken, ook in de hoeken.

Klop de eieren los met de melk. Verdeel dit vocht over de ovenschotel.

Verdeel er daarna de geraspte Goudse kaas overheen.

Bakken in de oven voor 20 minuten of tot er een bruin korstje op zit.

Direct serveren, alsof het lasagne is, als een rechthoekig blok.

Resultaat

Hapjespan maaltijd afgemaakt in de oven.

Zoals altijd als er een kaaslaag bovenop zit; wat er verder in zit is een verrassing als je niet zelf hebt gekookt. Hoewel de geur van cajunkruiden wel een stevige hint geeft.

Er is 1 persoon in ons huishouden die het op de kop geserveerd wil, dan blijft de knapperige kaaslaag tot het laatste toe warm en wordt als laatste van de maaltijd opgegeten. Een ander verspreid het mengsel over het bord, waar dan midden in de rechthoek van kaas ligt. Weer een ander doet dat ook maar snijdt de kaaslaag ook in stukjes en verspreidt die over het bord. En dan is er iemand die het kwart blok stukje bij beetje eet, want warm, met de kaaskant naar boven. Zoals het hoort eigenlijk, toch?

Al die verschillende wijzes van eten betekenen subtiele textuurverschillen. En het smaakt allemaal net iets anders: de gustibus non disputandum est.