Bulgur is een van die dingen die in eerste instantie populair werd door de opkomst van de zogeheten groene winkels en andere natuurvoedingswinkels. Net zoals je de eerste bamboematjes en velletjes geroosterd zeewier daar aantrof en pas later gemeengoed werden in de toko’s. Ik was in mijn studententijd en enige jaren daarna vegetarisch. Mijn geluk was dat in het kleine dorp waar ik woonde – tegenover het enige studentenhuis dat het dorp kende – een natuurvoedingswinkel te vinden was. Ik kwam er graag, want ze hadden het vegetarisch alternatief voor saucijzenbroodjes: saitanbroodjes. Veel zogeheten natuurvoeding gebruikte ik overigens niet, ik ontdekte er wel de magie van het maken van sushi, maar een keer waagde ik mij aan bulgur. Niet wetende wat het was en zonder fatsoenlijk recept werd dat geen succes. Maar smaken ontwikkelen als je ouder wordt, net zoals je culinaire bagage. En jaren later, toen ik de ruime schappen met bulgur bij de Marokkaanse super niet meer kon negeren, werd het tijd voor een hernieuwde kennismaking.

Bulgur is een graanprodukt en wordt meestal gemaakt van durum (harde tarwe). Het wordt vooral gegeten in Turkije en de Levant, de oostelijke regio van de Middellandse Zee en is daarmee veel ouder dan de golf van gezondsheidsgoeroe’s die ons sinds de jaren zeventig proberen te overtuigen.  De tarwekorrels worden eerst voorgekookt of gestoomd en daarna vaak gebroken. Grove korrels worden vooral gebruikt voor bulgur pilavi, oftewel rijst van bulgur. In principe hoef je bulgur niet nog eens te koken, weken in heet water is voldoende. Toch kun je het gerust in een gerecht meekoken, zoals hier.

Bulgur pilavi is een heel makkelijk rechttoe-rechtaan recept. Je zet je spullen klaar en alles gaat in één pan. Nog net niet tegelijk.

Voor vier personen:

• 300 gr bulgur pilav
• 6 dl kokend water
• 25 gr ghee
• 250 gram sucuk (in stukjes)
• 1 ui, gesnipperd
• 1 groene Turkse peper
• 2 tn knoflook, fijn gesneden of geperst
• 2 rode puntpaprika’s, grof gesneden
• 1 tomaat, in blokjes
• 1 el tomatenpuree
• 1 el Turkse peperpuree (Biber salçası (aci = pittig en tatli = zoet))

Geen Turkse peper en geen peperpuree? Geen paniek, neem een extra eetlepel tomatenpuree en 1 flinke theelepel chilivlokken, eventueel fijngemalen. Voeg de chilivlokken gelijk met de tomatenpuree toe.

Verhit de ghee en bak de sucuk aan.

Voeg vervolgens de groene peper toe, samen met de ui en bak de laatste goudgeel.

Voeg de knoflook toe met de puntpaprika’s en laat ze een minuut meebakken.

Blijf intussen roeren en voeg dan de tomatenpuree en peperpuree toe. Bak even mee, voeg daarna de tomaat en de bulgur toe. Meng alles door goed door elkaar en voeg het kokend hete water toe.

Laat het geheel een minuut of twintig zachtjes pruttelen, totdat alle vocht door de bulgur is opgenomen. Roer af en toe om te controleren.

Zet het vuur uit en laat het nog een minuut of tien staan voordat je het serveert.

Eerlijk gezegd weet ik niet meer wat ik al die jaren geleden heb gegeten, maar deze bulgur pilavi is zeker een blijvertje.

In plaats van sucuk kun je ook kip gebruiken, gebruik dan een bouillon in plaats van water.

Een voordeel van bulgur is dat je het zowel warm als koud kunt eten. Daarom wordt het ook vaak in salades gebruikt. Bulgur pilavi zal als koud gerecht niet misstaan bij een zomerse barbecue. En een restje is een perfecte lunch.