Toen we jaren terug niet door de Härz reden, maar er een aantal dagen verbleven, kwam de ontdekking van Harzer Käse. Een geelgetinte en vetarme zure melkkaas met een hoog proteïne gehalte. Niet alleen heel lekker, zowel met als zonder karwijzaden; je kunt het ook nog eens zelf rijpen in je eigen huis. Hoe bijzonder is dat. Want rijp zijn ze op hun allerlekkerst. En nog een stinkkaasje ook.

Tijdens die allereerste keer in de Harz, bij het ontbijt in een pensionnetje, die Harzer Käse ontdekt. De Harz ligt in voormalig Oost-Duitsland, waar ze dat kaasje, bewust of niet, lang verborgen hebben weten te houden. Het kaasje lag op een apart schaaltje met daarnaast stukjes tomaat en takjes verse peterselie. Volgens de vriendelijke kokkin was het zo neergezet zodat je de 3 ingrediënten op een ontbijtbordje kon combineren.

Maar aangezien het de eerste keer was dat we Harzer Käse konden proeven, en haar dat ook zo hadden uitgelegd, snapte ze wel waarom we alleen 1 schijfje kaas pakten, zonder tomaat en peterselie. En ook dat toen dat ene schijfje op was, we nog een schijfje Harzer Käse ophaalden. Breed lachend om die Nederlanders vulde ze het schoteltje weer aan met nieuwe Harzer Käse schijfjes.

Toen al besloten er thuis een caprese variant mee te maken. Niet met die Duitse peterselieblaadjes, maar de klassieke basilicumblaadjes. Niet met de klassieke mozzarella maar met Harzer Käse. Daarna zijn we een tijdje niet in het oosten van Duitsland geweest. Dat idee daardoor ook weer vergeten, want niet opgeschreven. Bovendien moet je voor dit gerechtje de versie zonder karwijzaden hebben, anders proef je het kaasje veel minder.

De typische verschijningsvorm van Harzer Käse is een schijfje van ruim 2 centimeter hoog en ongeveer 5 centimeter breed, met een gewicht van 50 gram. Ze kunnen aan de buitenkant glad of rimpelig zijn.

Gelukkig hebben ze nu, in ieder geval in Noord-Duitsland, Harzer Käse meestal gewoon in de grote supers op voorraad. Een rolletje van 4 schijfjes – een Harzer roller – kunnen scoren, bijna zonder karwijzaden. Ergens in mijn hoofd ging een lang gesloten deurtje weer open en meteen kwam de herinnering aan het Caprese idee weer terug. En zo is het gekomen.

Pastatoeristen die Duitse kaas kopen. Dat Caprese idee kan eindelijk worden gerealiseerd.

Nog niet opeten (voor 1 persoon)

• 2 schijfjes Harzer Käse
• 1 grote trostomaat
• basilicumblaadjes
• echte balsamico, naar smaak

Aan het werk

Breng in een klein kookpannetje een laag water van 3 centimeter hoog aan de kook. Zet het vuur uit. Leg er de tomaat in. Na 30 seconden omdraaien. Na nog eens 30 seconden de tomaat uit de pan halen en ontvellen met een scherp mesje.

Snij elk schijfje Harzer Käse in 3 plakken.

Verwijder de kern uit de tomaat en snij de tomaat dan in 6 stukken.

Leg om en om tomaat, kaas en basilicumblaadjes op een bord.

Besprenkel met een klein beetje balsamico.

Resultaat

Ik moet toch weer schrijven dat rijpe Harzer Käse 1 van mijn favoriete stinkkaasjes is.

Lekker ook met groene druiven.

Harzer Käse. Het blijft een heel bijzonder kaasje. Volgens mij kennen we in Nederland, Engeland, België en Frankrijk niet zo’n kaasje. Ik hoop wel dat ik me vergis, want nu moeten we elke keer wachten tot iemand uit ons huishouden naar Duitsland moet of gaat.