Archief van
Categorie: Voorgerecht

Koud varkensvlees met een pittig knoflook-sojasausje

Koud varkensvlees met een pittig knoflook-sojasausje

Veel mensen zullen Chinees eten vooral associëren met warm eten, maar wie wel eens in een dimsum-restaurant heeft gegeten, weet dat dit zeker niet altijd het geval is. En die koude gerechten zijn er in alle soorten: van paprika met zwarte boontjes, gestoomde aubergine tot kwal en gemarineerde kip. Een koude maaltijd is bovendien aan te bevelen als de temperaturen subtropisch zijn. Niemand heeft tenslotte zin om dan lang in de keuken te staan achter een brandend fornuis.

Koude gerechten kun je perfect ruim van te voren bereiden, voordat het echt warm wordt, EN op bijna elke locatie eten. Ik geef toe, een zelfgemaakte huzarensalade (of deze) is ook lekker, maar wil je eens wat anders dan loont het de moeite om je te verdiepen in de Chinese keuken.

Vandaag een van de vele verrassingen uit de keuken van Sichuan. Een recept van Fuchsia Dunlop. Zij gebruikt een stuk varkenspoot, een beetje vettig en met de huid er nog aan. Voor veel Chinese gerechten is de structuur van het eten (en de juiste bereidingswijze)  belangrijk voor een authentieke ervaring, maar een beetje smokkelen mag best. Ik maak het af en toe met een flink stuk varkensfilet, maar in klein gezelschap kun je het ook prima bereiden met bijvoorbeeld  varkenshaas, of zelfs met kipfilet. Het moet in ieder geval vlees zijn dat je in mooie dunne plakken kunt snijden.

Wat dit gerecht een succes maakt is niet alleen het vlees, maar ook de overheerlijke saus. De basissaus maak je eerst. Wat je niet gebruikt kun je voor langere tijd afgesloten in de koelkast bewaren. Lekker ook als basis voor een dip van gestoomde of gebakken dimsum.

Lees Meer Lees Meer

Bang-bang kip (met pindakaas)

Bang-bang kip (met pindakaas)

Een klassieker uit de keuken van Sichuan, maar tegenwoordig in veel versies te verkrijgen die soms nauwelijks meer op het origineel lijken. Waarom bang-bang? Wel, omdat de bereide kip traditioneel met een hakmes of stok een beetje wordt platgeslagen, waardoor de kip makkelijker te scheuren of te plukken is.

Het wordt traditioneel dus gemaakt met kip en geserveerd als voorgerecht. De kip wordt in dunne reepjes gescheurd. Of geplukt. Maar alternatieve versies bevatten soms hele stukken kip of zelfs garnaal, gefrituurd of zoals dat tegenwoordig gaat, uit de airfryer. Ik blijf graag wat liever dichter bij het origineel. Gewoon, omdat het zo lekker is.

Een belangrijk ingrediënt voor bang-bang chicken is sesampasta. En dan niet tahin, dat tegenwoordig in de meeste supermarkten te koop is. Er is een belangrijk verschil tussen Chinese sesampasta en Arabische tahin. Chinese sesampasta wordt gemaakt van (gemalen) ongepelde en ongeroosterde sesamzaadjes. De Arabische tahin wordt daarentegen gemaakt van gepelde en geroosterde sesamzaadjes. Chinese sesampasta smaakt wat stroever en eerlijk gezegd dacht ik de eerste keer dat ik bang-bang chicken in een restaurant at, het gerecht was bereid met pindakaas. Later kocht ik zelf een potje sesampasta en snapte ik mijn vergissing. Waarschijnlijk omdat voor Chinese sesampasta ongeroosterde sesamzaadjes worden gebruikt, ligt de smaak niet ver af van pinda’s. Wel is de smaak heel wrang, veel meer dan van ongezoete pindakaas.

Dus eigenlijk hoor je bang-bang chicken met sesampasta te maken. Maar bovenstaande gebeurtenis zat in mijn achterhoofd toen ik eens bang-bang chicken wilde maken, maar uiteindelijk nog maar een restje sesampasta in het potje vond. Ik besloot het te proberen met pindakaas van 100% pinda’s, dus zonder suiker, zout en andere toegevoegde stoffen. 100% pindakaas lijkt qua structuur behoorlijk op sesampasta. Net zoals bij sesampasta moet je voor gebruik eerst de bovenliggende olie goed door de pasta roeren voor een homogeen geheel. Gebruik geen gewone pindakaas, dat geeft echt een heel andere smaak.

Lees Meer Lees Meer

Party snacks: pin wheels met tonijn

Party snacks: pin wheels met tonijn

Ik mag graag voor het eten zorgen. Voor kleine en grote gezelschappen. Dat laatste is ook handig, want dan hoef ik niet al teveel sociaal verdrag te vertonen. Ik ben dan drukdrukdruk met het eten en doorgaans blijven de meeste mensen dan weg uit de keuken. Of dat door mij komt, of dat ze bang zijn dat ze moeten helpen, laat ik in het midden, maar iedereen schuift voor de maaltijd altijd maar al te graag aan tafel. En rolt na afloop naar de bank.

Volgens mij begon het al vroeg. Ik mocht vroeger graag pepernoten bakken, ook bij de buren. En in de zomer mocht ik af en toe huzarensalade maken. Het leukste waren de verjaardagen, want dan liet onze moeder mij vaak de hapjes maken. Zoals dat vroeger ging: blokjes kaas met een stukje augurk of een zilveruitjes, augurk en asperges uit blik in ham. En schijfjes komkommer. 

Feestjes doe ik intussen maar beperkt, maar etentjes des te meer. Toch zijn er genoeg gelegenheden om hapjes te verzorgen en graag doe ik dan iets wat ik nog niet eerder heb gedaan. Het internet is over het algemeen een dankbare bron voor inspiratie, maar ik mag ook graag de boekenkast met kookboeken induiken. Toch veel leuker dan al die foodblogs die vergeven zijn van advertenties. In de kast allerlei soorten boeken, met onder andere drie planken Aziatisch, maar ook wat meer obscure boeken. Wie ooit op het Boekenfestijn is geweest, weet wat ik bedoel. In een van die boeken vond ik onderstaand recept. In eerste instantie vond ik de combinatie van ingrediënten wat vreemd (vis mét kaas), maar de foto haalde me over. En de rest van de eters ook!

Lees Meer Lees Meer

Party snacks: varken in een dekentje – de kindersnack voor volwassenen

Party snacks: varken in een dekentje – de kindersnack voor volwassenen

Voor een Risk-afspraak maakte ik enige tijd geleden de hapjes.  Net zoals mijn maaltijden zijn die doorgaans gekruid en soms aan de pittige kant. De dankbare Riskgenoten weten dat en verheugen zich er ook op.

De uitdaging zat dit keer in een paar kleuters die in de middag ook langs zouden komen. Terwijl wij in de opmaat naar een lange zit de vorige Risk-avond nog eens doornamen – en elkaar al dan niet valselijk beschuldigden van potgedrag en gebrek aan aanvalsdrang – speelde het jonge grut met houten treintjes.

Bij zoveel gezelligheid horen kleine hapjes. Voor de kleinsten onder ons leek mij pigs in a blanket wel een goed idee. Knakworstjes doen het vrijwel altijd goed bij kinderen en bladerdeeg ook. Bovendien eenvoudig te maken.

In Engeland bestaat pigs in a blanket uit een dun varkensworstje gewikkeld in ontbijtspek/bacon. In de VS is pigs in a blanket echter een hotdog of knakworst gewikkeld in deeg, meestal croissantdeeg.

Een worstje verpakt in deeg is ook in andere landen een bekend fenomeen. In Duitsland heet het Würstchen im Schlafrock (‘worstje in een pyjama’) en is het worstje gewikkeld in bladerdeeg. Soms met kaas en ontbijtspek. En heel soms wordt het worstje in een pannenkoek gerold. Dat laatste lijkt mij dan overigens geen luchtig hapje meer.

In Israël is Moshe Ba’Teiva (‘Mozes in de mand’) een kindergerecht dat bestaat uit een koosjere hotdog gerold in een vel bladerdeeg.

Oftewel een worstje eenvoudig opgerold in deeg of anderszins doet men in veel landen (en met soms prachtige benamingen). Veel eenvoudiger wordt het ook niet.

Het is vooral ook een leuke snack voor kinderen en bovendien ook leuk om samen met kinderen te maken. En met snel resultaat!

Lees Meer Lees Meer

Molettes – Bonenpuree met kaas en salsa op toast

Molettes – Bonenpuree met kaas en salsa op toast

Refried beans kennen we vooral uit de Mexicaanse en de Tex-Mex keuken, maar het wordt ook veel gegeten in tal van Latijns-Amerikaanse landen. Refried wil in dit geval zeggen gekookt en vervolgens gebakken en gepureerd. Op z’n Hollands: bonenpuree, soort van. En er zijn natuurlijk verschillende varianten. Vaak wordt het gemaakt met kievitsbonen, met name in de Tex-Mex-keuken, vanwege de lichte kleur en de smeuïge consistentie. De kievitsboon is bovendien een ietwat zoetige boon. Maar ook zwarte bonen en kidneybonen worden veel gebruikt, vooral in Mexico. Wanneer men de zwarte bonen als basis neemt, wordt vaak het kruid epazote toegevoegd. Dat heeft een menthol-oregano-achtige smaak. Het is echter lastig te verkrijgen in Nederland, zeker vers. Als vervanging wordt soms wat verse koriander gebruikt of je kunt Mexicaanse oregano gebruiken. Ook wellicht afhankelijk van het gerecht of de combinatie van gerechten. Ik gebruik gedroogde epazote, maar misschien vind ik het met Mexicaanse oregano nog wel lekkerder. Refried beans wordt veel gegeten als bijgerecht, maar je kunt er ook je taco’s mee vullen. Of geroosterd brood mee besmeren en bestrooien met kaas: molettes.

Lees Meer Lees Meer