Archief van
Categorie: Garnalen

Garnalen met noedels, de lekkerste troostmaaltijd

Garnalen met noedels, de lekkerste troostmaaltijd

Reacties 0 reacties

Er zijn dagen dat ik niet geïnspireerd ben. Soms zijn andere dingen belangrijker dan met eten bezig zijn. Al wil het soms ook wel een goeie afleiding zijn. Maar op dat soort momenten is een lekkere maaltijd een rustpunt. Comfortfood of troosteten wordt het vaak genoemd. Eten waarvan je tot rust komt. Waar je je even in kan verliezen.

Voor mij zijn dat noedels met garnalen en paksoi. Snel en eenvoudig te bereiken. En met ingrediënten die ik altijd wel in huis heb. Ook de paksoi, dat zeker eens in de week hier op het menu staat. Net zoals er altijd garnalen in de vriezer liggen. Terwijl de voorraadkast zeker 6 soorten noedels telt, van dun tot dik, van tarwe tot rijstnoedels. Altijd noedels in huis waar ik op dat moment maar zin in kan krijgen.

En restjes? Opgebakken tarwe noedels worden alleen overtroffen door opgebakken rijst. Allebei lekker als ze een beetje een knapperig korstje krijgen. Maar met deze variant is de kans klein dat er iets overblijft. …

Lees Meer Lees Meer

Knoflookgarnalen met gebakken rijst
Snelle knoflookgarnalen met gebakken rijst

Snelle knoflookgarnalen met gebakken rijst

Reacties 1 reactie

Gebakken rijst. We doen het weer! Ik zit in een rijstperiode. Dat wil zeggen dat hier zo’n 5 dagen in de week rijst wordt gegeten. Rijst is lekker! Gestoomd al een succes, gebakken een feest. Ik moet bij gebakken rijst altijd denken aan de nasi die onze moeder bij de slager kocht en die we waarschijnlijk eens in de maand op zondag aten. Met een gegrilde kippenpoot uit de oven, met het meest knapperige vel.

In mijn oven, nog afkomstig uit de jaren zestig, zit helaas geen spit. Ik leg kippenpoten wel eens in een ovenschaal. Het resultaat is dat de kip slechts knapperig wordt aan één kant. Half perfect als het ware.

De nasi van vroeger kwam vaak van dezelfde slager, maar als die met vakantie was dan werd er uitgeweken naar een andere slager. Een goede slager moet je tegenwoordig zoeken, maar toen was er in elke wijk wel eentje te vinden. In de nasi zaten altijd kleine stukjes varkensvlees, geen idee welk deel, maar met een stevige structuur. Gebakken rijst kun je overigens prima zonder vlees eten, maar een klein beetje is wel lekker. Nasi is ontstaan uit het verwerken van restjes en restjes vlees horen daar vaak bij.

Wat weliswaar geen restje is, maar wel lekker is het toevoegen van 1 of 2 Chinese varkensworstjes Lap Cheung of de Surinaams-Chinese versie, fa chong. Een ietwat zoetig worstje. In plakjes of stukjes snijden en even stomen of meebakken. Eén worstje kan je gebakken rijst flink opleuken.

Voor gebakken rijst heb ik geen vast recept, al maak ik het vaak met paksoi. Witte kool over? In de pan. Prei over? In de pan. Sperziebonen (of slabonen, daarover een andere keer) over? In de pan! Gebakken rijst gaat echter wel om de rijst, dus overdrijf niet met de groenten door de rijst. Serveer liever groente als bijgerecht.

Wil je het nog wat feestelijker maken, serveer dan de rijst met garnalen. Die zijn lekker snel klaar en hebben weinig nodig. Bovendien … altijd lekker met knoflook!

…

Lees Meer Lees Meer

Choy sum met garnalen
15 minuten maaltijd: Choy sum met garnalen

15 minuten maaltijd: Choy sum met garnalen

Reacties 1 reactie

Choy sum is een smakelijke groente die veelvuldig in de Chinese keuken wordt gebruikt. Familie van de paksoi en net zo snel te bereiden. Allebei lekker ook in combinatie met garnalen. Bij mij in de keuken in ieder geval een veel gemaakte combi. Ideaal voor een gezonde maaltijd als je rijst overhebt van de vorige dag.

Choy sum is verkrijgbaar met korte of lange stelen. Waarbij de lange stelen wat meer aan paksoi doen dingen en de korte vaak wat steviger zijn. Qua smaak verschillen ze eigenlijk niet. En net zoals bij paksoi roerbak je de stelen eerst om daarna razendsnel de bladen te laten slinken. Spinazie is er niets bij.

Hoewel garnalen van zichzelf al lekker zijn, doen ze het goed met knoflook. Ook vind ik het lekker om ze een licht pitje mee te geven. Dat levert namelijk een mooi contrast op met de zoet-ziltige smaak van de garnalen; vooral als je grote garnalen gebruikt, die voor een lekkere bite zorgen. Vaak bak ik de garnalen met wat gember, knoflook en een sambal. Die laatste varieer ik regelmatig, beetje afhankelijk van mijn bui. Kies de sambal die je lekker vindt. En als je je sambal altijd bij de supermarkt koopt, loop dan eens een toko binnen. Je zult versteld staan van de keuze. …

Lees Meer Lees Meer

Platbrood met garnalen en bimi
Platbrood met garnalen en bimi

Platbrood met garnalen en bimi

Reacties 1 reactie

Wie de eerste steen werpt, is zonder zonde. Of woorden van gelijke strekking. Hield ik onlangs een betoog om vooral groenten uit het seizoen te gebruiken en bovendien uit Nederland, betrap ik mijzelf er op dat ik een pakje bimi heb gekocht dat is geteeld in Groot-Brittannië. Tot zover mijn goeie gedrag. Ik kocht het uit nieuwsgierigheid omdat het een kruising is tussen broccoli en kai-lan, een groente waarvan ik eerlijk gezegd niet weet waar deze geproduceerd wordt, maar die oorspronkelijk afkomstig is uit China. Ik kan het uitsluitend vinden bij de toko en het stickertje vermeldt geen land voor herkomst. Maar het zou zo maar kunnen dat de kai-lan ook uit Engeland komt. Kai-lan heet ook wel Chinese broccoli, maar is wat sterker van smaak en iets bitterder dan ‘onze’ broccoli. Benieuwd als ik was, kocht ik dus een pakje bimi, die ook wel broccolini wordt genoemd. De bimi heeft de roosjes van de broccoli en de lange stelen van de kai-lan. Kai-lan zelf bestaat vooral uit stevige stelen (die je overigens niet hoeft te schillen in tegenstelling tot dikke broccoli-stelen) met daaraan enkele grote bladeren. Persoonlijk vind ik kai-lan lekkerder dan de wat zoetige broccoli, dus ik was benieuwd naar de combi: bimi. Ik gebruikte het om een klein platbrood te vullen samen met garnalen en een snel woksausje.

…

Lees Meer Lees Meer

Insalata di gamberi
Insalata di gamberi, de finesse van een salade.

Insalata di gamberi, de finesse van een salade.

Reacties 4 reacties

In Livorno at ik meestal scampi en geen gamberi. In Italië betekent scampi (enkelvoud: scampo) langoustines, oftewel de Noorse kreeft, een kleine kreeftachtige met een rozig pantser en twee scharen. Wij Nederlanders gebruiken scampi meestal om diepzeegarnalen mee aan te geven. Als de kop er nog aan zit, wordt het gamba genoemd. Zonder kop scampi. Grappig wordt het als aan scampi door Nederlandse restauranthouders nog een -s wordt toegevoegd, scampi’s. De meervoudsvorm van een meervoudsvorm als het ware. Het enkelvoud scampo wordt in Nederland echter niet gebruikt, dus de verwarring is niet vreemd.

Wel, ik gebruikte garnalen, dus gamberi, in plaats van langoustines, scampi. Het is mijn poging om een wonderlijke salade die ik at in een restaurantje in een steegje achteraf na te bootsen. Ik eet nauwelijks salades. Wellicht omdat ik er de finesse niet van begrijp, maar ook omdat ik liever een substantiële hap groente eet, dan een paar blaadjes groen. Maar er is voor alles een uitzondering. Ik koos het omdat ik at in een traditioneel restaurant, zonder poespas. Geen toerist te bekennen, maar behalve een paar Nederlanders met hun begeleider dus. Het was een grote huiskamer, waarbij vissenkoppen uit muur kwamen zetten. Een grote zwaardvis keek mij dreigend aan gedurende de avond. Ik zou dan ook geen zwaardvis eten.

Ik koos vooraf een eenvoudige salade met rucola, scampi en pomodori. Jawel, tomaten. Ik had mijzelf beloofd in Italië minimaal één keer tomaten te eten, rauw dus. Ongekookt, ongegrild, ongebakken etc. Wie mij kent, weet dat ik lang geen tomaten bliefde anders dan in de soep of in een fles ketchup. Toen er thuis vroeger pasta met tomatensaus werd gegeten, was er voor mij een apart pannetje zonder saus. Ik gebruikte gewoon ketchup om mijn pasta met gehakt en ui verder op smaak te brengen. Ik was een gelukkig jongetje, terwijl BroeR ongetwijfeld genoot van zijn pasta met tomatensaus. Hoe dan ook, na al die jaren tomaatloos door het leven te zijn gegaan, kansloze pogingen in de tussenliggende jaren ten spijt, wilde ik in Italië toch echt een salade met tomaten proberen. En toegegeven, ik huiverde even toen het bord werd geserveerd. Een dun laagje rucola met daaroverheen wat scampi en grof gesneden kleine tomaatjes. En met een lichte dressing.

…

Lees Meer Lees Meer

Dronken garnalen

Dronken garnalen

Reacties 0 reacties

Garnalen zijn lekker. Eenvoudig en snel te bereiden bovendien. Garnalen in de schaal bereid zijn nog net iets lekkerder, dus waar mogelijk gebruik ik easy-peel. Dat zijn garnalen zonder kop, maar met schaal waarbij het darmkanaal al is verwijderd. Scheelt gepruts in de keuken en aan tafel. En als de garnalen goed gaar zijn is het stukje schaal met staartstuk zo verwijderd.

Voor dit gerecht heb je wel wat meer voorbereidingstijd nodig, maar dat betaalt zich dubbel en dwars uit. De smaak is geweldig. De toevoeging ‘dronken’ komt van de shaoxing rijstwijn, een onmisbare toevoeging.

Dronken garnalen

…

Lees Meer Lees Meer

Garnalencurry uit Goa

Garnalencurry uit Goa

Reacties 0 reacties

Onlangs gaf ik mijzelf de uitdaging een aantal dingen te eten waarvan ik ooit had besloten dat ik ze niet lekker vond of zelf niet lustte. Vandaag de aftrap met de tomaat. Tomaten vind ik een beetje vies nl. Ze voelen raar, ze ruiken raar en ze smaken raar. Tomaten eet ik in een fles Heinz of als puree. Of uit een blik. En uitsluitend omdat het recept er om vraagt. Maar proeven wil ik het eigenlijk niet. Noem het een gemis of zelfs een gebrek. Het heeft niet aan mijn opvoeding gelegen, want mijn moeder heeft het echt geprobeerd. Iedereen bij ons thuis at ook tomaten, behalve ik dus. Tot nu. Maar ik moet eerlijk zijn, een blote tomaat is natuurlijk wel een stap te ver. Daar begin ik niet aan. Misschien later, als ik groot ben. Op dit moment in de tijd is het van eminent belang dat de tomaat dood is. Ik wil geen risico lopen.

Als je heeeeeeeeeeeel goed naar de foto kijkt, zie je de tomaat. Maar ik neem het je niet kwalijk als je ‘m niet ziet. Maar hij zit er in, twee zelfs. Twee dikke, vette vleestomaten.

  …

Lees Meer Lees Meer

Salade met garnalen in rode-oliesaus, de verbeterde versie

Salade met garnalen in rode-oliesaus, de verbeterde versie

Reacties 4 reacties

Tja, hoewel lekker, zat ik nog eens goed naar die foto te kijken van mijn salade voor het foodblogevent  en ik dacht: dat kan ook anders. De salade oogde wat kaal en het Aziatische zat ‘m met name in de chili-olie. Wat karig naar mijn mening. Al eerder had ik een versie met shanghai bok choy gemaakt, dus hop naar de toko. Met twee volle boodschappentassen weer naar buiten en met de bok choy in de hand aan de slag. Het recept is deels hetzelfde als de eerdere versie, alleen zitten er nu ook glasnoedels bij.

…

Lees Meer Lees Meer

Salade met garnalen in chili-olie
Salade met garnalen in rode-oliesaus

Salade met garnalen in rode-oliesaus

Reacties 10 reacties

Het laatste zetje om weer te gaan bloggen was het foodblogevent van augustus 2011 gehost door Robin van Aziatische-ingrediënten.nl met als thema Aziatische salade. Dan had ik natuurlijk wel kunnen deelnemen zonder foodblog, maar dat is dan toch net niet echt. Het makkelijke was dat de salade minstens één Aziatisch ingrediënt moest hebben. Het lastige was dat het een salade moest zijn.

Af en toe eet ik wel eens een eenvoudige atjar van komkommer of een bak ijsbergsla met fijn gesneden peppadews en komkommer. Of soms wat jonge bladsla met wat zuur dat in de koelkast staat. Allemaal ’s ochtends vroeg bereid zonder daarbij veel na te denken. En bedoeld als lunchsnack  op kantoor. Maar verder eet ik zelden sla als maaltijd of bij de maaltijd. Genoeg groenvoer, warm of koud, maar weinig wat ik zelf typeer als salade. Grappig eigenlijk.

Onderstaand recept heb ik in varianten eerder gemaakt. De eerste keer lauwwarm met Shanghai bok choy, de tweede keer met jonge bladsla maar met warme gekookte garnalen. Dat laatste was het niet helemaal. Dit recept is eenvoudig en wèl lekker. Maar ja, alles met een rode-oliesaus is lekker. …

Lees Meer Lees Meer