Zorg dat je net als wij een walnotenboom in je familie of kenniskring hebt, anders kan ik het niet omschrijven. Meestal is dat dan een okkernotenboom (Juglans regia), de bekendste onder de walnootbomen. Verse walnoten zijn vele malen lekkerder dan de verpakte al gepelde versie. Was het maar weer oogsttijd. Droog en koud bewaren en dan lang van ze genieten.

Namen van recepten kunnen me zeer intrigeren. De Cantonese Hup Tou Sou zijn walnotenkoekjes zonder walnoten. Hoe raar is dat. In andere delen van China zijn de koekjes onder andere namen bekend. En in het westen ook gegeten als Hup Toh Soh.

Walnoten zijn botanisch gezien helemaal geen noten maar steenvruchten, ook al intrigerend. Bij een steenvrucht heeft de binnenwand van de vrucht een stenige wand. Dat klopt bij de walnoot want wat in de gastronomie walnoot heet zit aan de boom verstopt in een stevige groene bolster. Alleen zie je die bolsters nooit in de winkel. Ik kreeg vroeger altijd hardnekkig groen blijvende vingers tijdens mijn pogingen om de walnoten uit de bolsters te halen. Tegenwoordig krijg ik in de herfst een grote zak vol verse walnoten zonder bolster: dat is pas service.

Omdat ik walnoten in de geen-walnoten-koekjes stop laat ik de traditie ver achter me. Traditioneel druk je ook het gevormde deegrondje wat plat en maak je een klein kuiltje in de top, net als ik doe bij ‘ei-in-eigen-nest‘. Ook worden er inkepingen rondom gemaakt. Ik maak een simpel bollig koekje.

Het recept en de uitvoering is daardoor meer geïnspireerd op het Chinese recept dan nagemaakt.

Origineel schijnt er varkensvet in de koekjes te gaan, maar er zijn veel variaties en shortening, diverse soorten olie en/of boter worden ook gebruikt. Boter levert een speciale smaak en omdat het smeltpunt net onder onze lichaamstemperatuur ligt ook een speciaal mondgevoel. Dat kennen we echter al te goed van de Nederlandse koekjes. Boter gebruik ik dit keer niet. Varkensvet (lard) is in Nederland lastig te krijgen. Shortening is lastig te kopen. Deze keer ga ik voor de olie. Koekjes zonder boter dus.

Er zijn nog wat keuzes te maken. Ik kies voor evenveel bruine als witte basterdsuiker. De bruine suiker absorbeert vocht waardoor de koekjes beter in vorm blijven zonder dat er extra bloem nodig is. De bruine basterdsuiker zorgt ook voor een kleurtje. Je kan ook bruine suiker gebruiken waar melasse in zit. Blekere koekjes krijg je door alleen witte suiker te gebruiken. Voor de olie gebruik ik arachideolie. Gewonnen uit pinda’s en veel gebruikt in de Chinese keuken. Voor pindaolie is het verrassend neutraal van smaak.

Nog niet opeten (voor ± 16 koekjes)

• 100 gram bloem
• 50 gram gekraakte walnoten
• 70 milliliter arachideolie
• 20 gram bruine basterdsuiker (of bruine suiker met melasse)
• 20 gram witte basterdsuiker
• ½ theelepel baking soda
• ½ theelepel bakpoeder
• snufje zout
• 1 ei

Aan het werk

De walnoten kan je ook ongeroosterd toevoegen. Roosteren geeft echter een aparte en lekkere smaak aan de koekjes. Verwarm de walnoten een paar minuten in een droge koekenpan. Daarna goed laten afkoelen.

Vijzel, snijd of hak de afgekoelde walnoten fijn.

Zeef de bloem, baking soda, bakpoeder en zout in een kom en meng het goed door elkaar.

Mix de vegetarische olie en suiker door elkaar in een andere kom totdat de meeste suiker (moeizaam) is opgelost. Zout lost niet op in olie dus daarom het zout al door de andere droge ingrediënten gemengd.

Voeg het bloemmengsel en de walnoten toe aan het natte mengsel en vorm al mengend een zachte deegbal. Laat deze even rusten in de koelkast.

Verwarm de elektrische oven voor op 180 °C.

Bedek een bakplaat met bakpapier.

Maak telkens van 18 gram deeg (gewicht naar eigen keuze) een bolletje en leg deze op het bakpapier.

Kluts het ei goed los en bestrijk de bolletjes deeg alleen bovenop met een beetje ei.

Bak de koekjes voor 20 minuten in de oven totdat boven- en onderkant goudbruin van kleur zijn.

Resultaat

De keuken geurt naar noten zodra je ze uit de oven haalt. Heerlijke koekjes met een lekkere notensmaak, geurig ook, vaag zoet en in de verte proef je wat zout. De boter wordt niet gemist, en dat zegt heel wat bij koekjes.

Ik had al ergens gelezen dat het crispy koekjes waren. Oftewel droog met een bros oppervlakte en/of textuur. En bros zijn ze. Als je ze net uit de oven aanraakt vallen ze meteen uit elkaar, zo dat is er dus één minder. Dat baarde enige zorg voor als ze afgekoeld zijn. Boter stolt bij kamertemperatuur, maar boter zit er niet in. Wel arachideolie, maar die is vloeibaar bij kamertemperatuur. Maar hopen dat alles bij elkaar blijft door het afkoelen.

Van net van de boom tot net uit de oven: heerlijke walnoten in een verpakking

Ze worden gelukkig stevig tijdens het afkoelen maar je moet ze oppakken zonder al te veel kracht te zetten: alsof je een ei beetpakt.

Met bovenstaande hoeveelheden krijg ik 16 koekjes. En zoals wel vaker: de volgende dag zijn ze nog lekkerder.

Variatie

Ook een iets traditioneler koekje gemaakt met een stukje walnoot meegebakken bovenop het koekje, in een klein kuiltje.