Zo af en toe werpen BroeR en ik elkaar digitaal recepten toe. Recepten die meer bij de ander passen dan bij onszelf. Zaken waarin deeg gebakken moet worden in een oven, gaan doorgaans richting BroeR, Aziatische borden en kommen met eten richting mij. Hoewel ik momenteel in een Indiase fase zit, schuw ik de rest niet.

In mijn studententijd heb ik enige tijd een Japanse fase gehad. Die begon uiteraard met sushi, maar gaandeweg maakte ik meer Japanse zaken zoals gyoza en ramen. Dat viel toen overigens nog helemaal niet mee, want toko’s hadden nog maar weinig Japanse spulletjes. De zeewier haalde ik bijvoorbeeld bij de natuurvoedingswinkel tegenover mijn studentenhuis. Daar kocht ik ook mijn eerste bamboematje voor de sushi. Via een Chinese groothandel voor keukenspullen wist ik een langwerpig koekenpannetje (met hoeken) te bemachtigen voor het maken van tamagoyaki, de opgerolde omelet. Ik zie je denken, dat kan toch ook in een ronde koekenpan. Dat klopt, maar de garing van een vierkant omelet is toch anders dan van een rond omelet. Nog los van de afsnijdsels die je hebt bij een ronde versie.

Een deel van de Japanse keuken is heel traditioneel, maar er is ook een keuken die sterk beïnvloedt is door het Westen, yoshoku genaamd. Het zijn veelal westerse gerechten op Japanse wijze bereid. In de traditionele Japanse keuken, washoku, gaat het niet alleen om het gerecht zelf, maar ook om de juiste ingrediënten, de bereidingswijze en hoe het eten wordt gepresenteerd. Dat wil nog wel eens voor hoofdbrekens zorgen, omdat je niet aan het goede ingrediënt kan komen of niet het juiste kommetje om te presenteren. In dat soort zaken wil ik nog wel eens heel puriteins zijn en als ik niet het juiste ingrediënt kan vinden, dan maak ik het maar niet. Of dat altijd even zinnig is, laat ik in het midden. De westers georiënteerde Japanse keuken biedt gelukkig wat meer ruimte voor vrije interpretatie. Dat doen ze zelf ook met misschien wel het meest typische Amerikaanse streetfood, de Hambagu. Maar meestal is niet direct uit de naam af te lezen wat het gerecht inhoudt, tenzij je het Japans machtig bent.

Van BroeR kreeg ik een recept toegestuurd voor een Katsudon, een samentrekking van tonkatsu (gepaneerde en gebakken/gefrituurde varkensfilet) en donburi (een kom met rijst en groente en/of vlees/vis/ei).

Van katsudon zijn er verschillende varianten. En na lang puzzelen koos ik voor de sauce tonkatsu. De reguliere katsudon bevat meestal een laag dun gesneden kool op de rijst, terwijl de ui bereid wordt in een bouillon (dashi) met mirin, sojasaus en Japanse worcestershiresaus. De tonkatsu is echter een vleesgerecht op zich en daar hoort een tonkatsusaus bij. Denk ik. Bovendien heb ik geen flesje Japanse worchestershiresaus in huis. De gewone versie is geen optie, aangezien deze wezenlijk anders schijnt te smaken. De tonkatsusaus dus. En met ei. Je komt ook katsudon-versies zonder ei tegen, hoewel die wel spaarzaam zijn. Volgens tal van sites is het een typisch lunchgerecht, maar tenzij je een sumoworstelaar of puber in een groeispurt bent, zou ik het gerust als avondmaaltijd kiezen. Het vergt toch ook wel wat werk.Het maken van katsudon bestaat uit verschillende stappen, waarvan de eerste de rijst bereiden is. Hier komt de rijststomer weer goed van pas, want de rijst blijft lekker warm tot je het nodig hebt. Gebruik Japanse rijst of een andere rijst die je lekker vindt. Onderstaand is per persoon.

Stap twee is het maken van de tonkatsu.

• 1 varkensfilet (met zo weinig mogelijk vet)
• bloem
• panko
• 1 ei, geklutst
• peper
• zout
• olie

Sla de varkensfilet een beetje plat met de achterkant van een opscheplepel of een vleeshamer. Snij het vlees aan beide zijden heel licht in, zodat het vlees niet krom trekt tijdens het bakken.

Doe de bloem, panko en het geklutste ei op aparte borden. Bestrooi het vlees met een beetje zout en gemalen peper. Haal het vlees vervolgens door de bloem (even afschudden), het ei (even afschudden) en leg het om en om in de panko en druk het even aan zodat het vlees goed is bedekt. Overtollig panko schudt je weer even af.

Doe een laag olie van ongeveer een halve centimeter in de pan en verhit deze totdat de olie goed heet is.

Doe het gepaneerde vlees in de olie en bak het een paar minuten aan de ene zijde totdat deze goed bruin is en draai daarna het vlees om. Bak weer een paar minuten en haal het vlees dan uit de pan en laat het uitlekken op keukenpapier.

Voor de volgende stap heb je nodig:

• 1 halve zoete ui, in halve ringen
• 1 ei
• 1 lente-ui, in kleine ringetjes gesneden
• beetje olie
• tonkatsusaus

Snij het vlees, de tonkatsu, in repen.

Verhit een beetje olie in een pan en bak de ui op niet te hoog vuur totdat deze licht begint te kleuren. Leg vervolgens de tonkatsu als geheel op de ui.

Kluts een ei en giet deze over het vlees en de ui. Laat het ei garen en het geheel even goed doorwarmen.

Pak een rijstkom en doe er een portie rijst in. In Japan hebben ze overigens een speciale pan voor het overbrengen van een gerecht naar een kom rijst, waarbij de pan en de kom even groot zijn: de oyakodon– of donburi-pan. Hoewel ik die heel erg stoer vind, doe ik het in dit geval gewoon met een eenvoudige koekenpan. Wel een kleintje die ongeveer even groot is als de kom…

Leg het ui-ei-vlees-mengsel bovenop de rijst en besprenkel het geheel met de tonkatsusaus. Strooi er kwistig de lente-ui overheen en serveer. (En wie goed kijkt, ziet dat ik dat doe in een Chinese kom…)