Manchego kaas wordt al meer dan 2000 jaar gemaakt van rauwe melk van Manchego schapen in de La Mancha regio in de binnenlanden van Spanje. La Mancha ligt op een hoogplateau en kent mede daardoor koude winters en hete zomers. Grote delen zijn kaal en droog. Schapen gedijen er goed.

De kaas smaakt heel kenmerkend. Pittig, nootachtig en een beetje zoet. Manchego kent een Europese D.O.P. bescherming – een product mag alleen uit een specifieke regio komen – maar over de naamgeving in relatie tot de leeftijd van de kaas zijn de Spaanse producenten het niet helemaal eens. Dat geldt zeker voor de viejo (oude) en añejo (als in nog ouder). Vaak is een viejo tussen de 8 en 12 maanden uit en een añejo tussen de 12 en 24 maanden. Maar helemaal waterdicht is het niet. En of er kazen zijn die ouder zijn dan 2 jaar en wat er dan met die kazen gebeurd is mij onbekend. Viejo en añejo, perfect voor een kaasplankje.

De semi-curado (jong belegen), vaak tussen de 2 en 3 maanden gerijpt, en de curado (belegen), meestal tussen de 4 maanden en 6 maanden jaar gerijpt, passen heel goed in een pasta- of rijstschotel. De versie die veel minder dan 2 maanden is gerijpt, de fresco (hele jonge kaas), die vind je eigenlijk alleen in Spanje zelf.

Manchego kaas wordt in een cilindervorm geperst met een maximale hoogte van 12 centimeter en een maximale diameter van 22 centimeter. Maar net als Blue Stilton wordt het regelmatig in veel kleinere hoeveelheden aangeboden, vaak in dunne schijven van rond de 150 tot 200 gram. En Manchego is geen kaas die je achteloos achteraf aan een maaltijd toevoegt. Gebruik je Manchego, dan kies je de andere ingrediënten er met een beetje zorg bij.

Manchego kaas in een pastamaaltijd met een milde kick van chorizo pamplona uit het noorden van Spanje. Chorizo pamplona is een mildere chorizo met fijner gesneden of vermalen vlees en is daardoor minder dominant dan een andere chorizo. Zo blijf je de Manchego goed proeven.

Hier gaat de kaas in een verder simpele warme maaltijd: semi-curado of curado Manchego kaas gekozen.

Nog niet opeten (voor 4 personen)

• 400 gram orzo (ook wel risoni of riso) pasta
• 200 gram chorizo pamplona
• 500 milliliter kippenbouillon
• water
• 400 gram doperwten uit de diepvries
• 150 gram semi-curado of curado Manchego kaas
• 1 citroen
• 1 ui
• 1 knoflookteentje
• klont boter
• scheut olijfolie

Aan het werk

Neem een koekenpan met hoge randen of een wokpan.

Pel de knoflookteen en snij deze fijn.

Snij de chorizo in kleine stukjes.

Pers de citroen uit.

Rasp de Manchego kaas grof.

Neem zoveel water dat de combinatie bouillon en water de voorgeschreven vochthoeveelheid is die nodig is om de orzo te koken. Breng de (gezeefde) bouillon en het water in een pan aan de kook.

Verwarm de boter en olijfolie in de pan. Fruit de ui in de pan. Voeg de knoflook toe aan de uien en fruit deze. Daarna de orzo toevoegen.

Zodra de orzo een kleurtje begint te krijgen – binnen 1 à 2 minuten – het water met de bouillon en het citroensap toevoegen. Daarna zachtjes laten doorsudderen. Kook de orzo al dente volgens voorschrift. Als het goed is gegaan is nu bijna al het vocht opgenomen door de orzo.

Laat intussen de doperwten garen volgens voorschrift. Meng daarna de chorizo en de doperwten door de orzo.

Pan van het vuur nemen en dan pas de Manchego kaas er in porties goed doorheen mengen.

Direct serveren.