‘Soepmens’ las ik in de app. Ik had zojuist naar BroeR een foto van mijn avondmaaltijd gestuurd. Soep inderdaad. En wellicht heeft hij gelijk, ik eet veel soep. Nooit uit blik of uit een pakje, altijd zelfgemaakt. De enige andere soep die hier op tafel staat, is moeders bonen- of erwtensoep. Soep is geschikt voor elk moment van de dag en ook van alle culturen. Al eten Chinezen soep traditioneel aan het eind van de maaltijd, om het ‘af te toppen’ zeg maar. Soep kun je ook van vrijwel alles maken. Het lijstje met favoriete soepen is dan ook lang: wellicht te beginnen bij ramen (japanse noodlesoep), tomatensoep-met-vallend-ei, pindasoep, sour-and-hot-soup (perfect voor restjes), spinaziesoep en sinds afgelopen jaar sambar, rasam (peperwater) en kahdi (yoghurtsoep). Een maand of twee geleden is er daar eentje aan toegevoegd, nl. Mexicaanse wortel-courgette soep. Een soep die uitblinkt in eenvoud, maar toch vol van smaak is. En dat zonder bouillon.

Sinds een paar maanden ontdek ik de rijke Mexicaanse keuken. Deels beïnvloedt door de keuken uit de Oude Wereld en dan natuurlijk vooral Spanje, maar uiteraard vooral bepaald door de rijke tradities van het land zelf. En, laat ik het nog maar eens zeggen, de Amerika’s zijn de bakermat van veel van ons voedsel. De Hollandsche aardappel? Die komt uit echt niet uit Nederland. De courgette? De groene variant zoals we die vandaag de dag kennen komt dan misschien uit Italië, maar is pas ontwikkeld in de tweede helft van de negentiende eeuw. Z’n oorsprong ligt, zoals van alle pompoenen en aanverwanten, aan de andere kant van de Atlantische Oceaan. En tomaten? Zuid-Amerika. De wortel in dit gerecht komt dan wat dichter bij huis vandaan. Die stamt waarschijnlijk uit Perzië, maar de Mexicanen zullen genoeg alternatieven hebben gehad. Mogelijk gebruikten ze de knollen die wij vanuit de Surinaamse keuken kennen als tayer. 

Eenvoud siert de soep. Slechts een paar ingrediënten. En een flinke snuf Mexicaanse oregano, overigens een totaal andere plant dan mediterraanse oregano die wij kennen. Het is afkomstig uit de regio van Midden-Amerika en het wordt vooral gebruikt in pittige gerechten. Het is enigszins vergelijkbaar met oregano, maar heeft duidelijke citrustonen die een frisheid toevoegen aan het gerecht. Helaas vaak wel lastig te verkrijgen. Wil je pittig, bak dan een fijn gesneden pepertje mee. Anders voeg je later de vers gemalen zwarte peper (voor de verandering niet afkomstig uit de Amerika’s, maar uit Zuidoost-Azië).

• 2 el olie
• 2 courgettes
• 2 flinke winterwortels
• 1 blik gepureerde tomaten of stukjes tomaat (van roma-tomaten)
• 1 liter water
• vers gemalen zwarte peper
• 1/2 tl Mexicaase oregano
• zout

Rasp de wortels en de courgettes en bak deze twee minuten in de olie.

Voeg daarna de tomatenpuree en de peper toe. Ik zou zeggen, wees niet te zuinig met de peper. Voeg de Mexicaanse oregano toe en roer alles goed door. Voeg een liter water toe. Breng het aan de kook en laat het de soep 10-15 minuten zachtjes pruttelen.

Breng het op smaak met wat zout en serveer. Lekker met tortilla’s.