Buisjes pasta rechtop neerzetten in een ovenschaal of bakblik, vullen met een elke keer een (iets) andere saus, toppen met elke keer een andere kaas en afbakken in de oven. Levert heerlijke maaltijden op.

Met die grote brede cannelloni buizen ben je zo klaar, maar dat levert relatief gezien vooral vulling op en weinig pasta. Een betere verhouding tussen pasta en vulling krijg je als je rigatoni buisjes gebruikt. Voor een hoge pie neem je de tradizionali, voor een lage pie met de helft van de vulling, de mezzi (de halve). Met penne kan het ook, maar de schuine uiteinden laten de pasta makkelijk omvallen. (Op te lossen door het bakblik rechtop te zetten zodat de penne buisjes plat liggen tijdens het neerleggen.) Dat probleem heeft rigatoni niet, met zijn rechte uiteinden. Rigatoni it is.

Maar eerst zien uit te vogelen hoeveel pasta ik nodig heb. Als alle pasta in het bakblik zit, dan lijkt het van boven gezien net op allemaal kleine cirkeltjes in een grote cirkel. Als de diameter van 1 gekookte rigatoni en de diameter van het bakblik bekend zijn, dan moet dat makkelijk van te voren uit te rekenen zijn, toch. Nou, dat valt behoorlijk tegen. Het is wiskundig gezien een pittig probleem. De plek van elk cirkeltje in de grote cirkel kan van invloed zijn op alle andere cirkeltjes, en daarmee op het maximum aantal cirkeltjes dat je erin kan leggen. Dat maximum aantal cirkeltjes in een cirkel kan je vinden door het te formuleren als oplossing van een optimalisatie probleem, dat wiskundig bekend staat als ‘cirkels inpakken in een cirkel’. Het internet rekende uit dat bij een bakblik met een binnen diameter van 22,86 centimeter en rigatoni’s (gekookt) met een buiten diameter van 2,2 centimeter een taart met 81 rigatoni’s op.

Als we de vulling in de buisjes willen hebben, dan dekken die 81 buisjes wel slechts driekwart van het bakblik af. Wiskundige cirkels kan je niet indrukken; vorm dicteert de formule en vice versa. Bij pasta werkt het anders. In het extreemste geval kan je het bakblik helemaal vullen met buisjes die plat tegen elkaar zitten; er kan geen vulling in. Er is een tussenweg: de buisjes in een ellips vorm drukken, dat vult een bakblik met meer rigatoni. 129 dit keer. Ruim meer dan 81 door ietwat vals spelen en de pasta te laten vervormen.

Volgende vraag: hoeveel mezzi rigatoni’s zitten er eigenlijk in 1 pak van 500 gram. Is 1 pak voldoende of moeten er 2 pakken worden gehaald? 20 mezzi rigatoni’s gewogen, om de invloed van kleine variaties per pasta buisje te elimineren. Dat leverde een gewicht op van 48 gram. 2,4 gram per mezzi rigatoni. Oftewel, er zitten 500:2,4=208 pastabuisjes in 1 zakje. Meer dan genoeg voor de pie.

Het bakblik heeft een diameter van 9 inch en daarmee een straal van 11,45 centimeter. De hoogte van een rigatoni buisje is 2,5 centimeter. Het volume in het bakblik is dan π*11,45²*2,5 ≈ 1,030 liter. Dat volume wordt gevuld door de pasta en de vleessaus. Dat levert de volgende hoeveelheden op.

Nog niet opeten (voor 4 personen)

• 310 gram mezzi rigatoni
• 300 gram rundergehakt
• 500 gram passata
• 16 kleine pruimtomaten (±180 gram)
• 100 gram ontbijtspek
• 150 milliliter droge witte wijn
• 100 gram extra sharp Cheddar of Gooische Pikante
• 200 gram ricotta
• 1 ei
• 1 eetlepel melk
• 2 knoflookteentjes
• 2 grote of 4 kleine laurierblaadjes
• 1 volle theelepel gedroogde oregano
• vers gemalen zwarte peper

Aan het werk (1 uur)

Snij de reepjes ontbijtspek in stukjes. Bak de plakjes ontbijtspek in een grote koekenpan tot ze vet gaan verliezen; ze moeten zacht blijven. Verwijder het spek uit de pan.

Rul het gehakt in 10 minuten gaar in dezelfde koekenpan. Klein rullen zodat het gehakt straks de holle buisjes in kan gaan.

Intussen de tomaten in stukjes snijden en de witte kernen verwijderen. Pureer de tomaten in de witte wijn. Roer de zwarte peper en de oregano erdoorheen.

Als het gehakt gaar is, de uitgeperste knoflook kort mee verhitten zonder dat de knoflook bruin wordt. Voeg dan de passata, het wijn-tomaat mengsel en de verse kruiden toe aan het gehakt. Even roeren. Dompel de laurierblaadjes onder en laat de saus minstens 20 minuten indikken.

Verwarm intussen de elektrische oven voor op 175°C.

Kook de rigatoni 2 minuten minder dan de voorgeschreven al dente tijd bijna gaar. Daarna afgieten en wat laten afkoelen. Uiteraard niet afspoelen. Door de zetmeel aan de buitenkant blijven ze straks beter tegen elkaar zitten.

Rasp intussen de kaas en klop het ei met de melk door de ricotta.

Beboter een bakblik met een diameter van bijna 23 centimeter (9 inch).

Haal de laurierblaadjes uit de saus.

Verspreid een laagje van de gehaktsaus over de bodem van het bakblik. Zet de buisjes ricatoni rechtop in het bakblik, stijf tegen elkaar.

129 mezzi rigatoni buisjes in 1 bakblik, en er hadden er nog wel wat bij gekund zo te zien.

Door de richels aan de buitenkant grijpen ze als tandwielen in elkaar. De zetmeel helpt ook nog als een soort lijmverbinding.

Hudjemudje op elkaar in een bakblik.

Rigatoni die overblijft morgen gebruiken in bijvoorbeeld een koude pasta salade, als lunch.

Verdeel de gehaktsaus over de pasta en gebruik een spatel (met een knik onderaan het handvat) om de gehaktsaus in de pasta buisjes te duwen. Dit duurt even.

Verdeel hier de ricotta gelijkmatig overheen. Ook weer aanduwen met de spatel.

Verdeel de ontbijtspek over de ricotta.

Bestrooien met de geraspte kaas en dan 20 minuten bakken in de oven.

Resultaat

Lekkere pasta-taart die er goed uitziet.

Geserveerd met romaine sla, warme maiskorrels, olijven, komkommer, tomaatjes en croutons.

En heb je 2 keer zoveel eters, dan simpel 2 lagen mezzi rigatoni op elkaar plaatsen, of toch die langere rigatoni tradizionali nemen.