Een paar huisgenoten waren overdag weg en zouden tegen etenstijd weer terug zijn. Pasta is hun favoriete ingrediënt in maaltijden. Daarom een gerecht bedacht met lekker veel spaghetti all’uovo met een veel-basilicum tomatensaus. Gehakt erbij en nog wat verse kruiden en specerijen erin.

Wat bleek, de lunch buitenshuis had bestaan uit extra veel comfortfood varianten. Ze hadden daardoor ’s avonds wat minder trek dan normaal. Ze hadden het echter niet a priori in de whatsapp-groep gemeld, want de dag duurde volgens hen nog lang genoeg vanaf de lunch. De trek zou wel terugkomen. Niet dus.

Na de genoten maaltijd bleef er dus spaghetti over, veel spaghetti. Weggooien doen we niet, dus in een bakje gedaan, laten afkoelen en daarna met de deksel erop in de koelkast gezet.

Morgen bedenken wat ik ermee ga doen. Een koude salade met tonijn maken we met korte stukjes pasta, niet met spaghetti. Al was die deze keer door mijn wederhelft al in 2en gebroken vóórdat de sliertjes het kokende water inging. Er wordt altijd beweerd dat Italianen dat een gruwel vinden, maar ik heb onze Italiaanse vrienden wel ergere dingen zien doen met pasta.

Bijvoorbeeld verse lasagnevellen bewust in rare stukken snijden en dan verklaren dat het maltagliati is, een samentrekking van de woorden mal en tagliati, slecht gesneden dus. Maltagliati is een echte pasta soort in Italië, van wat overblijft als je bijvoorbeeld tagliatelle of ravioli maakt. Overblijven ok, maar bewust mooie lasagnevellen in stukken snijden is van een andere orde.

De spaghetti weer opwarmen met een ruime hoeveelheid passata en/of tomatenconcentraat is een optie, maar hier zat al bijna genoeg tomatensaus aan de pasta. Opwarmen dan maar met een klein beetje extra tomaat.

Ze hadden natuurlijk het meeste vlees wel uit de pan op het bord gedrapeerd gisteren, gewoon doorgegaan met de comfortfood gedachte. Dus er moest nog wel iets lekkers bij. Gekozen voor roerei. In een aparte koekenpan gemaakt, zodat je wat grotere stukken krijgt dan in vergelijking met geklutst ei meebakken met de spaghetti.

De hoeveelheden alleen nog aanpassen aan de hoeveelheid pasta die gisteren is overgebleven.

Nog niet opeten (per portie)

• restant spaghetti met tomatensaus
• 1 theelepel tomatenconcentraat, triplo
• 1 theelepel olijfolie
• 1 ei
• klontje boter

Verder geen kruiderij, want die zit al in de gisteren gemaakte tomatensaus die zich heeft gehecht aan de spaghetti.

Aan het werk

Verhit de olijfolie in een koekenpan. Roer er de tomatenconcentraat doorheen en laat die warm worden.

Roer de spaghetti erdoorheen en laat het in een paar minuten warm worden onder af en toe roeren. Op de een of andere manier laat reeds gekookte spaghetti zich niet makkelijk weer warm maken.

Al snel ruikt het lekker in de keuken, duidelijk nog lekkerder dan gisteren tijdens het maken van de spaghetti.

Verhit een klontje boter in een andere koekenpan.

Klop het ei los en giet het in de koekenpan. Al roerend het ei vaste vorm laten krijgen. Als het stevig is én nog een beetje glinstert, dan door de spaghetti roeren.

Direct serveren. Lekker met wat vers geraspte kaas erbovenop.

Variatie

En als we niet van te voren het aantal pastabuisjes tellen voor in de mezzi rigatoni pie, en dan wat al gekookte pasta overhouden.

Al bij een klein overschot kan je die omtoveren tot een klein lunch- of bijgerechtje.

Hier eerst 1 reepje ontbijtspek, 1 kleine rode ui, 1 kastanjechampignon gebakken. 1 afgestreken theelepel tomatenconcentraat uit een tube (doppio) erdoor gemengd. Daarna de blaadjes van 1 vers takje tijm erdoor geroerd en wat gemalen piment. En dan de mezzi rigatoni al roerend erin verwarmd.

Pasta over: opbakken of opnieuw verwarmen

Niets mis mee met die weer opgewarmde pasta. Bovendien makkelijk en snel. Gewoon blijven doen.

Regelmatig de dag erna, met opwarmen in een koekenpan, op een bepaalde manier nog lekkerder dan de dag ervoor, met in water gekookte pasta.