Sneetjes brood die zijn geweekt in melk en eieren, daarna gebakken en bedekt met zoetigheid, honing of suiker. Wij kennen het als wentelteefjes, de rest van de westerse wereld veelal als French toast. En de Fransen? Die noemen het pain perdu, verloren brood (brood dat over is), en bedekken dat brood dan regelmatig met fruit.

Maar de oorsprong van het moderne gerecht, op schrift wel te verstaan, kan worden gevonden bij de oude Romeinen. In de compilatie van recepten van Apicius, vermoedelijk niet later verschenen dan het jaar 300, staat een recept dat niet veel verschilt van een basis recept voor French toast en wentelteefjes. Het verschil? De oude Romeinen gebruikten geen eieren. In ieder geval niet op schrift.

Waarom noemen we het dan niet Romeinse toast? Het moet een gevolg zijn van wat vroeger de donkere eeuwen werden genoemd. Donker waren ze achteraf gezien niet, maar veel connecties met de klassieken gingen wel verloren. Pas veel later werden de klassieke werken weer bestudeerd. Apicius was waarschijnlijk een tijd lang vergeten en gerechten kregen een nieuwe naam.

Daarom nu eerherstel.

Romeinse toast als ontbijt geserveerd.

In Apicius staat, vermeld als ‘een ander zoet gerecht’, siligineos rasos frangis et buccellas maiores facies, in lacte infundis, frigis in olea, mel superfundis et inferes.

Te interpreteren als schraap en breek de korst van een brood en breek het brood in vrij grote stukken (de Romeinen kenden ons vierkante tosti-brood niet), week in melk, bakken in olie, honing bovenop en serveer.

Siligineos wordt voor in het recept breed vertaald met fijn brood of wit brood. Welke soort brood? Wat melden de experts van de Latijnse taal? Net als bij moretum zijn die het niet eens, Latijn is tenslotte niet voor niets een zogeheten dode taal.

Ze melden rogge, wintertarwe, graan dat witter is dan tarwe en (superieure) tarwemeel. Nu kan tarwemeel niet lichter van kleur zijn dan tarwemeel tenzij het gaat om een vergelijking tussen bijvoorbeeld spelttarwe en emmertarwe. Mogelijk gaat om haver- of heel licht roggebrood. Dat waren granen die niet in hoog aanzien stonden, maar daar zullen de werkers op Cato’s boerderijen weinig last van hebben gehad.

Nog niet opeten

• ongesneden bol haver- of roggebrood dat witter is dan tarwebrood, of wit tarwebrood
• melk
• goede olijfolie
• lekkere honing

Aan het werk

Schenk melk in een kom.

Haal de korst van het brood af en breek het brood in stukken, zo groot dat je ze straks in 1 keer in je mond kan stoppen.

Haal de stukken brood door de melk heen. Het brood moet goed vochtig zijn, maar niet doordrenkt.

Verhit olijfolie in een koekenpan. Zodra de olie goed heet is, belangrijk, stukken brood op de bodem van de koekenpan leggen. Bak de stukken brood, 2 minuten per kant, mooi bruin. Door het bakken worden de stukken brood vanzelf plat.

De stukken brood op een bord overgieten met (warme) honing. Direct serveren.

Resultaat

In ere hersteld oud-Romeinse toast. Zonder honing heeft het wel wat weg van de smaak van pannenkoeken. Met honing overheerlijk, ook door de knapperige buitenkant.