
Pepperoni rolls: pittige broodjes uit Virginia
Pepperoni is niets anders dan het Amerikaanse antwoord op Italiaanse salami, waarschijnlijk geïntroduceerd door geëmigreerde Italianen. Pepperoni is een fijne gesneden en mild gerookte worst die wordt gemaakt van varkens- en rundvlees, paprika, chili peper en andere kruiderij. De fel rode kleur valt altijd op in een maaltijd.
Het Italiaanse woord peperoni betekent paprika, als in de klassieke bolle variant. Hoe pepperoni aan zijn extra p is gekomen is onbekend, maar mogelijk is het net zo gegaan als met onze woorden enige en de daarvan afgeleide spreektaal enigste. Het is formeel niet juist, maar het praat inmiddels net even wat makkelijker. Pepperoni dus.
In de VS wordt pepperoni heel veel gebruikt op de pizza. Ook in Nederland is het gebruik van plakjes pepperoni op de pizza helemaal ingeburgerd. De invloed van de VS op onze eetpatronen is weer eens duidelijk aanwezig. In Virginia en buurgebieden wordt pepperoni ook in een broodje gestopt: pepperoni rolls. Niet de dunne plakjes van op de pizza, maar lange staafjes.
Men schat dat na 1860 ruim 9 miljoen Italianen naar andere landen trokken. In Virginia waren mijnen en werden spoorwegen aangelegd en dat trok mensen.
De eerste pepperoni roll zou zijn gemaakt in 1927 door Giuseppe Argiro, een Italiaanse immigrant. Naar verluidt zag hij mijnwerkers brood en pepperoni apart van elkaar mee de mijn in nemen. Hij bedacht het combineren van die 2 etenswaren tot 1 gevuld broodje. De door hem opgerichte bakkerij Country Club Bakery maakt de pepperoni rolls tot op de dag van vandaag en verstuurt ze na bestelling naar alle staten van de VS.
Op deze eenvoudige hap is ook heel West-Virginia trots. Er bestaat zelfs een 224 pagina’s tellend boekwerk over dit broodje: The West Virginia Pepperoni Roll, van Candace Nelson, voor het eerst verschenen in 2017.
Een pepperoni roll bestaat uit een zacht broodje, gemaakt van gegist deeg, en 3 staafjes pepperoni. Tijdens het bakken smelten de vetten uit de pepperoni en die trekken het brood in. Dat is dan een karakteristiek van het broodje.
Niet besteld bij Country Club Bakery maar zelfgemaakt als lunchgerecht: pepperoni rolls.
Amerikaanse pepperoni worsten zijn in de winkels die ik bezoek niet te krijgen. Omdat het verwant is aan Europese worsten zou je die kunnen gebruiken. Maar dan blijkt dat bijvoorbeeld salami en cervelaat vaak alleen varkensvlees bevatten en niet gerookt zijn.
De rode kleur van de fabrieksworsten lijkt zelfs veelal van geconcentreerd bietensap te komen. Een worst die wel gerookt smaakt en paprika bevat is bijvoorbeeld chorizo pamplona, met gerookte paprika. Niet hetzelfde als pepperoni, maar een goed alternatief in deze broodjes. Een Nederlandse variant van pepperoni, hot pepperoni geheten (en die niet echt heet is overigens), lijkt inderdaad op de Amerikaanse versie maar bevat weer alleen maar varkensvlees.
Nog niet opeten (voor 6 broodjes)
- 350 gram patentbloem
- 220 milliliter water
- 5 gram instant gist (uit een pakje)
- pepperoni worst
- 25 gram ongezouten roomboter
- 1 eetlepel olijfolie
- 1 theelepel suiker
- snufje zout
Aan het werk
Zorg dat het water lauwwarm is en los er de suiker in op. Voeg de gist toe en laat het 10 minuten staan zodat de gist gaat werken. Er zal dan een schuimkraag op komen te staan.
Zeef de bloem in een kom en meng er het zout doorheen. Voeg 1 eetlepel olijfolie toe en doe er het gistmengsel bij. Meng het geheel tot een samenhangende deegbal die van de wand van de kom loskomt. Bestuif een werkblad met wat bloem. Daarna herhaald het deeg dubbelvouwen en vervolgens een kwartslag draaien tot het deeg soepel en elastisch is.
Vorm van het deeg een bal en leg deze in een kom. Dek af met huishoudfolie en laat het een uur staan of tot het volume is verdubbeld. Deeg is goed gerezen als je er met een vinger in prikt en er blijft een gat in staan.
Omdat in West Virginia een pepperoni roll bijna een wetenschap op zich is, zijn er mensen die de maten voorschrijven. Bijvoorbeeld zou een pepperoni staaf in ons metriek stelsel omgerekend ongeveer 0,6 centimeter hoog en breed moeten zijn en 10 centimeter lang. Voor elk broodje zijn 3 staven nodig. 18 staafjes dus in totaal moeten er uit de worst worden gesneden.
Leg bakpapier op een bakplaat.
Niet altijd ondergaat het deeg een 2e rijs. Dat betekent dat ze niet zo luchtig worden als standaard broodrecepten, ze blijven compacter. Dat kan handig zijn als je ze mee de diepte van een mijn in wil nemen. Met die gedachte zelf een korte 2e rijs uitgevoerd van maar 30 minuten.
Druk de lucht uit het brood en kneed het kort om alles weer tot een elastisch samenhangende deegbal te laten worden. Verdeel het deeg dan in 6 gelijke delen.
Rol/duw elk bolletje deeg uit tot een rechthoek van 8 x 11 centimeter. Aan beide kanten is dan 0,5 centimeter speling om straks de sappen binnen het broodje te houden.
De pepperoni staven worden in het deeg gerold, zodanig dat ze elkaar niet raken maar worden gescheiden door deeg.
Leg een pepperoni staafje op de rand van een lange kant van het deeg. Maak met een klein beetje water de rand van de andere lange kant vochtig. Rol het deeg vanaf de pepperoni kant iets op. Leg dan een volgende staaf op het deeg en rol weer iets op. Leg dan de laatste staaf op het deeg en rol het deeg helemaal op. Druk de naad goed aan en lag het broodje met de naad naar beneden op de bakplaat. Herhalen voor alle stukken deeg.
Laat de proto-broodjes 30 minuten rijzen.
Verwarm intussen de elektrische oven voor op 190°C.
Smelt de roomboter op laag vuur zonder dat deze bruin wordt. Smeer de gesmolten boter over de proto-broodjes. Het koste wat zelfbeheersing: geen sesamzaadjes erbovenop gedaan omdat ze dat bij Country Club Bakery ook niet doen.
Bak de pepperoni rolls een kleine 20 minuten tot ze mooi gekleurd zijn en je een hol geluid hoort als je op de onderkant van de broodjes klopt.
Resultaat
De smaak van de pepperoni is in het brood getrokken, zoals gewenst.
Als de 3 staafjes pepperoni goed omringd zijn door deeg voor ze de oven in gaan, dan hebben de broodjes weer uit de oven een laag die is doordrengt met pepperoni vloeistof. Je snapt qua smaak meteen waarom ze er in West-Virginia trots op zijn.
Variant
Je kunt het ook maken met plakjes pepperoni, goed verkrijgbaar bij de vleeswarenafdeling. Dan lijkt het wel meer op een stromboli met plakjes pepperoni dan op een pepperoni roll.