Hogere keukenkunde is het niet, maar daarom niet minder leuk. Het begon allemaal bij een minder geslaagde poging om yoghurtijs te maken met sechuan buttons. Het ijs was lekker, maar het effect van de sechuan buttons werd teniet gedaan door het vet in de yoghurt.
Toen viel mijn oog op een set Rocket Pop Molds. Zelluf Raketjes maken stond hoog op het priolijstje, dus met de sechuan buttons in het achterhoofd was een eerste experiment geboren.

Alle begin is beter als je het simpel houdt, als ware het een nulmeting. Als eerste werd sinaasappelsap (vers geperst) en perensap (uit de fles, maar zonder toevoegingen) ingevroren. De bevroren perensap was wat te ‘ijzig’ naar mijn smaak, maar de sinaasappelsap ging prima. De volgende stap was een aantal sechuan buttons (niet te) fijn snijden en deze te mengen met het sap. Enkele uurtjes in de vriezer, in het begin een paar keer schudden om te voorkomen dat de fijne deeltjes bleven drijven. En toen… Warempel, het werkte! Heel wetenschappelijk heb ik niet aangepakt, want ik weet niet meer precies hoeveel buttons ik heb gebruikt, maar volgens mij twee per 60 ml. Het effect van de buttons was niet supergroot, maar een lichte tinteling maakte zich meester van mijn tong! Helemaal voorkomen kon ik uiteindelijk niet dat een groot deel van de plukjes buttons naar de bovenkant (= de onderkant) is gaan drijven, dus daar was de concentratie het hoogst en smaakte het ijsje tegelijk wat grassig. Maar vies was het niet.

Maar toen… hoe zouden sichuanpepertjes smaken in een ijsje? Toevallig had ik het weekend net wat sichuanpepertjes fijn gemalen en had ik nog wat in een bakje bewaard. Sinaasappeltjes uitpersen, 2 theelepels sichuanpeper er door en vullen maar. Een klein slokje sinaasappelsap met sichuan pepertjes proefde ik. Hmmm, dat smaakte een beetje raar. Maar toch gewoon proberen uiteraard. Enkele uurtjes wachten en… helaas, nog te zacht. Ongeduldig probeerde ik het vormpje te verwijderen, maar tot twee keer aan toe stond ik met een los stokje in mijn handen. Het rook wel heerlijk overigens, maar beter nog een nachtje in de vriezer dan.

En vanavond was het dus zover. Ongeduldig, maar zonder al te veel geweld verwijderde ik de vorm van het ijsje. Aangenaam verrast was ik door de kleur van het ijsje. Ondanks dat ik tot twee keer toe geschud had, waren de meeste deeltjes naar de bodem gezakt, dus in de punt van de raket gaan zitten. Met name de punt rook erg lekker, duidelijk sichuan pepertjes! De smaak was minder sterk, hoewel ik ook geen hoge verwachtingen had na het proeven van het sap. De smaak lijkt ook wat vreemd voor een ijsje, maar ik vind het eigenlijk wel lekker. Geen extatische tintelingen zoals bij normaal gebruik van sichuanpepertjes, zeker niet naar de hoeveelheid die ik heb gebruikt. Voor mijn gevoel heb ik wel tintelingen gevoeld, maar niet op de lippen, slechts op het puntje van mijn tong. Maar keukenwetenschappelijk gezien was het bewijs wat magertjes. Een herhaling van het experiment is dan ook noodzakelijk. Alles voor de wetenschap!