Ik loop over het algemeen jaren achter trends aan. Of ik mijd ze als de pest, zoals met de roemruchte kapsalon het geval is.

Destijds werkte ik in Rotterdam en het duurde niet lang voordat het bestaan van deze caloriebom ook mijn kantoor bereikte. Lokale collega’s vertelden er in geuren en kleuren over als ze er weer eentje hadden gegeten. Dat is alweer jaren geleden en de kapsalon heeft zich verspreid over Nederland. Sterker nog … onlangs zag ik op social media zelfs een filmpje van een Indonesiër die in zijn streetfoodbar naast allerlei rijstgerechten ook de kapsalon op het menu had staan …

Andere trends zijn allang geen trends meer als ik eens een keertje begin met ze te eten, zoals nachos. Het was al weids ingeburgerd voordat ik er een keertje aan begon. De eerste keer was in een plattelandshotel in Groningen na een lange warme dag. Alles ging er op dat moment wel in en zeker een snack met kaas. Zonder het bewust gemeden te hebben, was ik aangenaam verrast door de combinatie van harde tortilla, gesmolten kaas, jalapeno pepers en zure room. Ik at het enkele jaren later nog een keer in een American Dive in Berlijn. Het menu was teleurstellend en ik koos voor weinig risico en de nachos. Helaas was niet niet zo’n succes als de eerste keer, vooral omdat het wat saai was met enkel kaas en een paar verstopte jalapenos.

Nu vind ik tortillachips al iets aparts. Ik vind ze lekker, maar vooral met een salsa. Zonder salsa ben ik snel uitgegeten. Voor mij zijn tortillachips dus bij uitstek geschikt om iets mee te doen. In dit geval heeft iemand anders dat al bedacht.

Nadat ik een restje chili con carne over had leek het mij voor een gezellig avondje heel geschikt om nachos mee te maken.

Heb je geen chili con carne? Wees gerust, je hebt het zo gemaakt. En anders maak je de snelle versie van de bakplaat.

Voor 2-4 personen chili con carne:

• 2 el arachideolie
• 250 gr gehakt (runder of half-om-half)
• 2 chorizo runderworstjes
• 2 uien
• 1 el tomatenpuree
• 1 tl komijnzaad
• 1 1/2 tl pimenton de la vera (pittig)
• 1-2 tl chilivlokken
• 2 paprika’s
• 1 grote pot bruine bonen of 2 blikken kidneybonen (of beide)
• 1 blik tomatenblokjes

Chili maken is eigenlijk heel makkelijk. Als je het stap voor stap uitvoert en vervolgens de boel laat zachtjes laat pruttelen, kan het niet mis gaan. Daar kan geen pakje chili-con-carne kruiden tegenop.

Snij de uien grof. Doe hetzelfde met de paprika’s. Hou beide apart.

Verhit de olie in een braadpan en bak de worstjes gaar. Haal ze daarna uit de pan en voeg de uien met de komijn toe. Bak de uien glazig.

Voeg het gehakt toe en bak het rul.

Doe nu de tomaten puree in de pan en bak het even door.

Voeg de paprika toe en bak een paar minuten door. Voeg de chilivlokken en het paprikapoeder toe en roer even goed om. Doe tot slot de tomatenblokjes in de pan en laat het een uurtje zachtjes pruttelen. Roer af en toe om.

Tot slot voeg je de bruine bonen toe en laat ze even opwarmen.

Ik eet de chili meestal als burrito met tarwetortilla’s. Maar je kunt het ook met rijst of een flink stuk rustiek brood eten.

Ik had dus genoeg, maar net te weinig voor nog eens een volwaardig maal. Ideaal dus om de volgende dag nachos te maken.

Als maaltijd voor twee personen, als maaltijdsnack voor zeker vier personen.

• 75-100 gr tortillachips
• 1 rode ui
• 40 gr geraspte cheddar
• 40 gr geraspte geitenkaas
• Jalapeno in het zuur

Verwarm de oven voor op 180 graden.

De chili is compact, dus die verwarm ik eerst apart op in een pannetje.

Neem een ovenvast bord of zoals ik, een quicheschaal.

Verdeel de tortillachips over de bodem.

Snij de ui in dunne ringen, maak ze los en verdeel ze over de chips.

Doe de warme chili in het midden en verdeel de kaas er over.

Zet de schaal in het midden van de oven. Laat de kaas smelten in 5-8 minuten.

Verdeel wat schijfjes jalapeno over de schaal en serveer de feestelijke nachos.

Nachos eet je met je handen, maar in dit geval kan het geen kwaad een vork bij de hand te hebben. Door de chili zullen de tortillachips wat zachter worden, maar je kunt er nog prima de chili mee opscheppen.

Ik weet het, dit gerecht verdient niet de originaliteitsprijs, maar het is wel lekker!