Ik maak graag dingen ik niet ken. Maar één ding maak ik eigenlijk zelden: een taart, net zoals een cake. Voor alle Westerse zoete taarten en cakes op dit blog is BroeR verantwoordelijk. Niet dat ik het niet lust, maar noem het een gezonde zelfbeheersing. Net zoals ik geen koekjes bak of zelfs maar koop. Af en toe maak ik mijn tantes walnotenkoek, als de walnoten weer van de bomen vallen. Het is een oud recept, maar het doet het goed bij gezondheidsadepten, maar persoonlijk noem ik het een lekkere caloriebom.

Iets wat al lang op mijn te-maken-lijstje stond, was rijsttaart. Vooral omdat ik nu eenmaal verzot ben op rijst. Vervolgens was het kwestie van wachten op de juiste gelegenheid. En onlangs diende die zich aan, nl. de verjaardag van een 11-jarige. Waarmee zich een nog uitdaging aandiende: de taart mocht geen gluten bevatten. Met rijst is dat natuurlijk geen probleem, maar voor de bodem had ik in eerste instantie toch echt een dun biscuitdeeg in gedachten. Na even zoeken bleek een taart zonder deeg of zelfs bodem helemaal geen probleem te zijn.

Een rijsttaart zonder deeg bestaat uit eieren, vanille, saffraan, boter, suiker, melk en natuurlijk rijst. Maar wat voor rijst? Dessertrijst? Dat lijkt mij geen rijstsoort, maar een commerciële benaming. Dessertrijst wordt ook gebruikt voor rijstepap, waarin de structuur van rijst niet echt herkenbaar meer is. Maar dessertrijst viel af, ook omdat ik geen rijst koop in een muffe kartonnen verpakking. Ketanrijst (kleefrijst) of risottorijst leken mij een prima alternatief.

Ik koos voor Arborio rijst, een licht klevende rijst uit Italië met grote, bijna ronde, korrels die veel vocht opnemen, maar van binnen wel een beetje stevig blijven. Ik had ook kunnen kiezen voor Carnaroli, met iets grotere en langere korrels, maar ook een wat natter resultaat. Voor een rijsttaart leek mij dat minder geschikt, in ieder geval voor een eerste poging, want dan zou meer bindmiddel (ei) nodig zijn om te voorkomen dat mijn rijsttaart niet stevig genoeg zou worden. Een experiment.

• 5 draadjes saffraan
• 1,5 liter volle melk
• 350 gr Arborio
• 30 gr vanillesuiker uit eigen voorraad
• 130 gr witte basterdsuiker of fijne kristalsuiker
• 3 eiwitten
• 3 eidooiers
• 75 gr ongezouten boter

Neem twee lepels warme melk en laat hier de saffraan in weken.

Breng de melk aan de kook en voeg de rijst met de vanillesuiker toe.

Laat de rijst 35-40 minuten zachtjes pruttelen. Roer af en toe door om te voorkomen dat de melk aankoekt. Controleer na 35 minuten of de rijst al gaar is, laat het anders nog een paar minuten pruttelen.

Als de rijst gaar is, voeg je  de melk met saffraan toe (even zeven om de draadjes niet mee te nemen), de boter en de suiker.

Meng alles goed door elkaar, totdat de boter is gesmolten. Laat de rijst nu verder afkoelen.

Verwarm intussen de oven voor op 180 graden.

Meng de eidooiers door de afgekoelde rijst.

Klop de eiwitten stijf en schep deze voorzichtig onder de rijst.

Neem een springvorm van 24 cm, bedek de bodem met bakpapier en vul de vorm met het rijstmengsel.

Bak de taart in 35-45 minuten af in de oven. De taart is klaar als de bovenkant mooi bruin gekleurd is.

Laat nu de taart rustig afkoelen. Zet hem vervolgens in de koelkast.

De topping

Zelf had ik een frisse lemon curd als topping in gedachten, maar een mooie sinaasappelmarmelade kan natuurlijk ook. Lemon curd komt wel vaker voor op dit blog, maar ik kies voor een iets andere verhouding en bereiding.

• rasp van 2 biologische citroenen
• sap van diezelfde citroenen
• 150 gram fijne kristalsuiker
• 125 gram ongezouten roomboter, in stukjes
• 2 eieren (geklutst)

Breng in een pan een klein laagje water aan de kook, laat het zachtjes borrelen. Zet er een glazen kom op, waarbij het water de bodem van de kom niet mag raken.

Doe de suiker met de boter en de citroenrasp in de kom. Laat de boter al roerende smelten en laat de suiker oplossen. Voeg vervolgens het citroensap toe en daarna de geklutste eieren.

Blijf nu rustig met een siliconenspatel het mengsel roeren en omscheppen. Langzaam zal de vloeistof steeds dikker worden, tot het de consistentie heeft van yoghurt. Dit duurt 15-20 minuten.

Laat de lemon curd vervolgens afkoelen in een kom bedekt met een folie, om te voorkomen dat er een vel op de curd komt.

Op het moment dat je de taart wilt serveren, smeer je de lemon curd met een spatel over de taart. Bestrooi eventueel nog met wat amandelschaafsel.

Het resultaat

De taart viel bij iedereen goed in de smaak. De Arborio rijst bleek een goede keuze. Het was even gokken in de verhouding melk-rijst, maar de consistentie van de rijsttaart was helemaal goed. Misschien iets te goed zelfs: of ik de taart misschien nog een keer wilde maken voor de eerstvolgende verjaardag…