Het was een ongeïnspireerde week van rauwkost, broodjes kaas en soepjes. Druk in het hoofd en wat betreft het eten vallen we dan terug op routines. Ik schreef al eens over het ontstaan van de taco al pastor, de Mexicaanse variant van een Libanese versie van de Turkse döner. En hoe de teleurstelling van een broodje shoarma mij bij de Griekse variant bracht: de gyros. Allemaal ‘valse’ versies, want ik heb natuurlijk geen staand spit. Afgelopen week moest ik toch weer aan de shoarma denken, ook een variant van de döner. Waarschijnlijk omdat ik een foto van mijn teamgenoten voorbij zag komen die zich na een competitieavond ontfermden over een broodje shoarma. Ik stelde mij het al voor: een broodje dat het alleen maar redt dankzij de knoflooksaus. Ik was dan ook niet jaloers, maar toen ik mij gisteren aan een recept wilde wijden, bedacht ik dat ik gewoon shoarma ging maken. Geen kant-en-klare shoarma van de supermarkt (te zout) of van de slager (niets op aan te merken, want niet zout en goed mager vlees), maar zelluf gemaakt. Het is dan ook niet moeilijk. (Een goede foto maken van een broodje shoarma daarentegen wel blijkt of wellicht was mijn trek groter dan mijn geduld, dat is ook niet onwaarschijnlijk. Maar zij die zonder slechte foto’s zijn, werpe de eerste steen.)

De broodjes zijn er in verschillende varianten. De pitabroodjes van de super scheuren nogal makkelijk is mijn ervaring (ondanks het besprenkelen van de gortdroge broodjes), meestal neem ik ze van de groothandel of van de bakker. BroeR zou ze uiteraard zelf maken, maar ik ben nog steeds niet zo van het kneden. Gemak dient de mens bovendien. Een pitabroodje valt ook weinig eer aan te behalen voor mijn gevoel. Ik maakte al eens broodjes voor de gyros (zie aldaar). Maar die snij je niet open, die beleg je feitelijk.

Als vlees kun je kip, lam of varken gebruiken. In mijn vega-jaren gebruikte ik wel eens tofu (al dan niet gerookt), maar dat was nooit zo’n succes. De saus was dan echt nodig. Waarschijnlijk zijn er momenteel betere alternatieven verkrijgbaar. Ik gebruik tegenwoordig voor dit soort streetfood-achtige maaltijden vaak kippendijen. Naast de keuze voor het vlees is het kruidenmengsel een punt van aandacht. Ik heb al vaak gezegd dat kant-en-klare kruidenmengsels in zakjes pure geldklopperij zijn, dus het lijkt mij vanzelfsprekend dat ik die zelf maak. Nu bestaat er ook niet één ultiem recept, maar zijn er vele, vele varianten. Iedereen is dus vrij om deze naar eigen voorkeur aan te passen. En tot slot is er de keuze voor de saus, ofwel rode uiensaus ofwel knoflooksaus. Ik had natuurlijk heel verrassend voor de uiensaus kunnen kiezen, maar ik heb niet voldoende de tijd genomen om een goed recept te vinden. Ik kwam teveel ketchupversies tegen, dus daar moet ik nog eens goed naar kijken. En vooral ook wat de oorsprong is van die saus. Maar knoflooksaus maak je zelf makkelijk in de hoeveelheid die je nodig hebt.

Kruiden

• 3 tl komijnzaad
• 1 kaneelstokje (in stukken gebroken)
• 3 tl korianderzaad
• 2 tl kruidnagels
• 3 tl venkelzaad
• 3 tl chilivlokken (of 4 rawits)
• 3 tl zwarte peperkorrels

Maal de kruiden fijn in een vijzel of kruidenmolen. En meng deze met de volgende kruiden

• 2 tl kurkumapoeder
• 2 tl knoflookpoeder
• 2 tl gemberpoeder
• 3 tl paprikapoeder
• 1 tl versgeraspte nootmuskaat
• evt. 1 tl keukenzout

Bewaren in een luchtdichte pot.

Het vlees

Neem 2 ons vlees per persoon en snij dit in reepjes. Doe een lepeltje olie door het vlees en gebruik per ons ongeveer een halve theelepel kruiden. Meng alles goed door elkaar en laat het een uurtje of twee in de koelkast staan.

De knoflooksaus

Voor mijn idee gaat het bij knoflooksaus niet alleen om de smaak, maar ook om de textuur, dus het mondgevoel zeg maar. Griekse yoghurt geeft dat meer dan magere yoghurt, maar beiden kunnen uiteraard.

Neem

• 3 el (Griekse/volle/magere) yoghurt
• 1 el mayonaise/fritesaus/yogonaise
• 2 tenen knoflook
• 1 tl olijfolie (extra vierge)

Pers de knoflook boven de yoghurt en mayonaise uit, doe er een theelepel olijfolie doorheen en laat het ook een uurtje of twee in de koelkast staan.

De bereiding

Doe een eetlepel pindaolie in de pan en bak de shoarma op hoog vuur gaar. Verwarm de broodjes (ik doe ze in mijn contactgrill) en vul ze met het vlees, de saus en strooi er nog wat rode ui overheen.

Over mondgevoel gesproken, sommige zweren bij reepjes ijsbergsla in het broodje. Of andijvie. Echter niet in Huize Reutel.