
Spaghetti met ham, mint sauce en pistachenoten
Hoe de (meeste) Fransen vroeger over de Engelse kookkunsten dachten en misschien ook nog nu nog wel denken, kan je prachtig lezen in het stripalbum ‘Asterix chez les Breton’, bij ons verschenen onder de ietwat vrij vertaalde titel ‘Asterix en de Britten’. In dat verhaal laten René Goscinny en Albert Uderzo zich op vele plekken duidelijk uit over het Engelse eten. Meestal refereren ze daarbij aan warm bier, met ijs gekoelde rode wijn, gekookt vlees en sauce à la menthe – muntsaus. Nu stoven, pocheren of bakken de Engelsen hun vlees vaker dan dat ze het koken. En zelf vind ik Engelse mint sauce overheerlijk. Maar goed, het punt is gemaakt. De Engelse keuken is het niet helemaal voor de Fransen.
Zo heeft ook Obelix medelijden met het stuk vlees van een wild zwijn dat op zijn bord ligt, omdat het is gekookt en wordt geserveerd met muntsaus. En een Romeinse officier heeft medelijden met de leeuwen als hij te horen krijgt dat hij mogelijk gekookt en met muntsaus aan die leeuwen wordt gevoerd. Het album is ook in het Engels verschenen met als titel ‘Asterix in Britain‘ (met weer een subtiele wijziging in de titel). In die versie komen de eetgrappen nog beter tot hun recht.
Het gekookte vlees in het stripalbum refereert mogelijk aan de Schotse haggis. Haggis is een hartige maaltijd van schapenvlees en -organen, ui, havermout, niervet, kruiden en zout, traditioneel gekookt in een schapenmaag. Klinkt a priori niet erg aantrekkelijk. Wij zijn echter een keer in Schotland uitgenodigd om deel te nemen aan een besloten Burns Supper. Dat is een traditioneel diner ter herdenking van de nationale dichter van Schotland, Robert Burns. Het wordt gevierd met een doedelzak en in Schotse kledij, en met haggis en whisky, waar wij waren veel whisky. En de haggis was door de sfeer en mogelijk ook door de drank superlekker.
In de middeleeuwen waren sauzen met munt talrijker in de Franse keuken dan in de Engelse keuken. Dat is nu andersom en naar mijn mening hebben de Fransen hiermee iets verloren en de Engelsen iets gewonnen.
In de Romeinse tijd werd in Italië een aan munt verwante plant gebruikt. Waarschijnlijk Calamintha, wat wij steentijm noemen. In Rome wordt steentijm nog steeds gebruikt, bijvoorbeeld in Carciofi alla Romana, artisjokken op de Romeinse manier. Als de Italianen zich graag presenteren als de uitvinders van pasta én als ze vroeger veel muntsmaak tot zich namen, dan is een maaltijd gebaseerd op spaghetti en muntsaus gewoon toegestaan. Bij dezen.
Muntsaus is mogelijk ooit toegevoegd om het sterk smakende vlees van oude schapen te verbloemen. En muntsaus is inmiddels onlosmakelijk verbonden met lamsvlees. Maar lamsvlees en spaghetti, dat is zonde van het lamsvlees. Daarom gerookte ham gekozen.
Nog niet opeten (per persoon)
- 100 gram durum spaghetti
- 60 gram gerookte rode ham
- 2 volle eetlepels Engelse mint sauce, zelf gemaakt of uit een potje
- handvol pistachenoten
- brok Parmezaanse, Pecorino Romano of oude boerenkaas
Per persoon, omdat ook in mijn omgeving – het kan verkeren – meer mensen de Franse afkeer van sauce à la menthe delen dan de Engelse liefde voor mint sauce.
In plaats van muntsaus kan je ook verse muntblaadjes gebruiken, heel fijn gesneden.
Aan het werk (20 minuten)
Kook de spaghetti al dente volgens voorschrift.
Doe de muntsaus in een bekertje en zet dat in heet water zodat de muntsaus warm wordt.
Snij de ham in reepjes en verwarm deze in een droge koekenpan op laag vuur. Niet uitbakken.
Verwarm de pistachenoten in een koekenpan zonder vet. Hak ze daarna in grove stukken.
Na het afgieten van de spaghetti meteen de stukjes ham en de muntsaus erdoor mengen.
De spaghetti op een bord draperen en de stukjes pistachenoten en de geraspte kaas er overheen strooien.
Resultaat
Snelle maaltijd voor wie van munt(saus) houdt. Nog wat smeuïger wordt het als je ricotta en muntsaus door elkaar mengt en dit mengsel bij de spaghetti voegt.
Al hoort er eigenlijk nog wel groente bij voor een volledige maaltijd. En dat kan heel goed met een doperwtenmoes. Neem gegaarde, nog warme doperwten en maal deze tot een moes in een blender, met een heel klein beetje citroensap en iets meer ricotta. Deze moes door de spaghetti met muntsaus mengen en dan pas de pistachenoten en de kaas eroverheen strooien.
2 gedachten over “Spaghetti met ham, mint sauce en pistachenoten”
Weer een hele leuke blog om te lezen en een erg lekker – en eenvoudig, altijd fijn! – recept! Ik vond in mijn jaren in Engeland de Sunday Roast het lekkerst als er lam met muntsaus op het menu stond. De beef en gravy konden me gestolen worden. Ja, ook ik heb twee keer haggis gegeten en vond het zeer goed te eten. De bijbehorende festiviteiten en drank maken het inderdaad helemaal af.
Dank weer voor het leuke leesvoer en wat inspiratie voor een nieuwe pastagerecht. Groet NIcolet
Tjsa, die gravy was ook niet onze favoriet. Hoewel de variant met uien goed te eten was.
Haggis aten we eigenlijk nooit thuis. Alleen als we uit-eten gingen in lokale restaurants in kleine Schotse dorpjes tijdens vakanties en vrienden bezoek.