
Surinaamse petjel pasteitjes
Voor mijn werk zit ik regelmatig op locatie. Zelden eet ik dan in het hotel of er moet echt geen andere mogelijkheid zijn. Hoteleten is in Nederland doorgaans niet aan mij besteed. Liever eet ik in een restaurant en dan bij voorkeur eentje uit de Aziatische hoek. Afgelopen week at ik Surinaamse broodjes en hapjes als lunch en at ik ’s avonds in respectievelijk een Indiaas, een Chinees-Indische (cultureel erfgoed!) en een Indonesisch restaurant. Een pindasaus zul je in het Indiase restaurant niet snel tegenkomen, maar bij de andere eetgelegenheden wel. Die bij het Chinees-Indische restaurant kun je beter mijden naar mijn bescheiden mening, want het feit dat dit bij alle restaurants hetzelfde smaakt zegt eigenlijk al genoeg. Voor de rest kunnen ze geweldig koken, maar pindasaus is niet bedacht door Chinezen, dat is wel duidelijk. In het Indonesische restaurant at ik grappig genoeg geen pindasaus, maar andere lekkere dingen zoals rendang en smoor terong, waarover een volgende keer meer. In de Surinaamse keuken is pindasaus een bekend gegeven, met dank aan de Javaanse contractarbeiders die eind twintigste eeuw naar Suriname trokken, niet geheel vrijwillig overigens. De Surinaamse pindasauzen smaken vaak net iets anders dan de oorspronkelijke Indonesische versies. Niet in de laatste plaats is dat te danken aan het gebruik van de Madame Jeanette, náást de rode peper.
Petjel is een van die gerechten die met de Javaanse arbeiders de oversteek naar Suriname hebben gemaakt. Petjel bestaat net zoals gado-gado uit verschillende groenten met pindasaus. Een belangrijk verschil wel dat bij petjel de saus wat pittiger is. Typisch voor petjel is ook het gebruik van kentjoer, een familielid van gember. Een unieke smaak die doet denken aan peper en gember. Er wordt van gezegd dat je het eigenlijk niet kan vervangen. Het maakt deze pindasaus ook net wat frisser.
Nu ben ik normaal gesproken niet zo van de zakjes, maar voor de de petjel maak ik een uitzondering. Ik heb namelijk nog geen fatsoenlijk recept kunnen vinden voor de juiste verhoudingen en eigen probeersels hebben nog niet tot het gewenste resultaat geleid. Bovendien kun je bij de meeste toko’s en vaak ook Turkse supermarktjes Surinaamse pindasaus voor petjel vinden, uit Suriname. Niet duur en heel lekker.
Pejtel kun je met verschillende groenten eten, ik doe het met kool, kousenband en een beetje taugé. Voor het deeg van de pasteitjes gebruik ik bladerdeeg of deeg voor hartige taart. Beide uit de vriezer, in pakjes van 10 vellen. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan de deegvellen voor hartige taart, je krijgt er een lekkere harde pasteitjes van. Maar bladerdeeg kan dus ook.
- 10 plakjes deeg
- 50 gr taugé
- 75 gr witte kool of spitskool
- 200 gr kousenband
- 1 zakje Surinaamse pindasaus voor petjel
- 1 dooier
Ontdooi het deeg en zet de oven op 200 graden.
Blancheer de groenten en doe in een kom.
Bereid de saus volgens de instructies. Je hebt een dikke saus nodig, dus gebruik weinig water.
Kluts de dooier.
Meng de saus door de groenten en doe op elk deeglapje een schep petjel. Vouw de pakketjes tot een mooi pasteitje en smeer ze met een kwastje in met wat van de dooier. Bak de pasteitjes in 20 minuten in de oven.
Serveer ze warm of lauwwarm als snack of als bijgerecht bij een buffet. Extra saus is niet nodig.
4 gedachten over “Surinaamse petjel pasteitjes”
Hoi Damten, petjel in een zakje is geen schande hoor! In ieder geval niet in mijn optiek, ik maak me er zelf ook schuldig aan. Gemakt dient de mens ook bij mij. En je hebt zakjes en zakjes. Zag laatst bij de Lidl een pak omeletmix liggen… dat is andere koek!
Ken je de Jamaicaanse patties? Die zijn ook de moeite waard, wel iets pittig maar oh zo lekker! Ik at ze toen ik in Londen woonde.
Deze week begin ik met een gewokte paksoi met rijstnoedels en kokospindasaus. ook nog pasta met paprika en courgette en andijviestamppot met een bal. Fijne week!
Jamaicaanse patties. Staan genoteerd!
Ben benieuwd of je ze gaat maken en wat je ervan vindt.
Het bereiden van het deeg wordt de grootste uitdaging 🙂
De inhoud lijkt mij smakelijk.