Archief van
Tag: bacon

Masala-rijsttaartje met ontbijtspek en tuinerwtjes

Masala-rijsttaartje met ontbijtspek en tuinerwtjes

Eigenlijk wilde ik okonomiyaki maken, maar op de een of andere manier kwam het er niet van. Intussen lag in de koelkast de ontbijtspek (bacon voor anglofielen) te wachten. En had ik nog een restje rijst van een fijne saoto.

In mijn kookboeken vond ik niet direct inspiratie en ook het internet bood geen soelaas. Geïnspireerd door een eerder idee (dat komt nog) over een rijstburger, bedacht ik dat ik de rijst zou kunnen verpakken in de ontbijtspek. Misschien met gebakken rijst op de Chinese manier? Maar ik wilde de rijst niet op smaak brengen met sojasaus, dat leek mij te zout worden. Wat dan? En een gebakken eitje bovenop misschien… of toch niet. Of met een masala-ei erbij? Dat bracht mij op het volgende idee voor een recept met Surinaamse masala. En echt, het is een aanrader.

Surinaamse masala is een specerijenmengsel uit de Hindoestaanse keuken. Het heeft dus haar oorsprong in India. Toch lijkt de Surinaamse masala qua smaak niet op Indiase garam masala, dat overigens per regio of zelfs per huishouden kan verschillen. De Surinaamse versie lijkt het meest op kerrie, ook een mengsel van specerijen,  en niet in de laatste plaats door de kleur. Toch is een Surinaamse masala is veel warmer van smaak dan een gewone kerrie uit een potje.

Lees Meer Lees Meer

Risotto, rode ui, bacon en gorgonzola piccante

Risotto, rode ui, bacon en gorgonzola piccante

Vrienden in den vreemde moet je koesteren. Zeker in deze beperkt-reizen-tijden. Videobellen is normaal geworden. De Italiaanse vriend uit onze Engelse tijd, die al weer een tijdje in Italië woont, weer eens op afstand gezien en gesproken. Altijd interessante gesprekken, ook over eten. We bleken allebei van plan binnenkort een risotto gerecht met varkensvlees en gorgonzola te maken. Hij met gorgonzola dolce, ik met gorgonzola piccante. Hij met back bacon, een erfenis van zijn Engeland tijd, ik met Prosciotto di Parma van een varkenspoot. We hebben de ingrediënten gelijk getrokken. Hij ook gorgonzola piccante, ik ook back bacon. Bij hem speciale uien: rode Tropea uien. Bij mij gewone rode uien. We vonden beiden achteraf dat deze keuzes goed uitpakte.

Over spek kan je heel veel schrijven. Recent legde de medeblogger het verschil uit tussen buitenlandse en Nederlandse bacon, en nam hier ontbijtspek in mee. Die bacon, daar zijn in Engeland (nog iets meer buitenland geworden inmiddels) vele soorten van te krijgen, ook in de supermarkten. Bijvoorbeeld het in Groot-Brittannië bijzonder populaire British back bacon, van de achterzijde van een varken, van vóór de achterpoot en onder de haas. Back bacon bevat varkenslende en een stuk buikspek aan 1 stuk. Ovaal van vorm door het rondere, grotere stuk mager rugspek dat vastzit aan een kleiner, vetter stuk van de buik. Traditioneel bij een English breakfast. In Engeland hadden we een stevig fornuis waarboven, via een ietwat gammele metalen constructie, een bakje met een grill aan was bevestigd. Zag er nooit echt veilig uit, maar was in principe ideaal voor crumpets en back bacon. De bacon even 3 tot 4 minuten per kant onder de grill en het was klaar. Nog wat langer voor nog meer knapperigheid. Back bacon krult tijdens het grillen. Dat kun je voorkomen door inkepingen in het vetrandje te snijden.

Hoe landen kunnen verschillen: in Engeland de meest gekochte speksoort, in Nederland nauwelijks te krijgen. Voor back bacon, thick cut, met een dikte van ruim 3 milliliter, moet je hier naar de slager toe. Een slager die zelf zijn vlees snijdt. Kan je het niet vinden, neem dan een stukje varkenslende (vraag de slager het in plakken te snijden) en minder maar even dikke plakken buikspek. Niet de baconreepjes van de supers. Als je niet bedonderd wordt komt dat uit de karbonadestrook van het varken, van de rug, wordt je wel bedonderd, krijg je buikspek. Geen van beiden back bacon. Back bacon is niet voor niets speciaal.

Als je echter wat minder of niet hecht aan waar de spek/bacon precies vandaan komt, neem dan gewoon baconreepjes, van de super. Heel snel klaar. Op vakantie hadden wij ook niet altijd de vrije keuze. Purist moet je zijn als het uitkomt, anders zit het je alleen maar in de weg!

Lees Meer Lees Meer

Corn chowder, gewoon een dikke maissoep

Corn chowder, gewoon een dikke maissoep

Mais (of maïs) is een graansoort die oorspronkelijk afkomstig is uit Midden-Amerika. Waar bij ons tarwe de basis is van veel gerechten, is dat in Midden-Amerika mais. Ook de inheemse Amerikanen in Noord-Amerika waren bekend met mais toen het land werd ingepikt door Europeanen.

Hoewel maissoep al wel bestond, werd het recept voor corn chowder, de gebonden variant van maissoep, pas in 1884 opgetekend in het Boston Cook Book. Gewoon met verse mais, maar het eerste recept met maïs in blik verscheen al in 1896. Al snel na de eerste publicatie verschenen in kookboeken varianten op het recept. Daarin werden bijvoorbeeld aardappels, bloem of eieren gebruikt om de soep in te dikken. Er is dus geen echt standaard recept.

Als basisingrediënten voor corn chowder worden naast mais meestal ui, selderij, room en boter genoemd. Room gebruik ik zelden en ook hier niet. Selderij laat ik dit keer weg. Bloem en aardappelen worden ook vaak gebruikt. En als extra smaakmaker bacon, oftewel spek.

Hè? Bacon is spek? Ja en nee. De Engelse term voor spek is ‘bacon’. Bestel je in het buitenland bacon, dan krijg je gesneden buikspek, wat wij doorgaans kennen als ontbijtspek. In Nederland kennen we naast spek echter ook nog eens bacon. Dat zijn dus twee verschillende stukken vlees. Het vlees voor echte (Nederlandse) bacon wordt gesneden uit de karbonadestrook van het varken, van de rug, met een laagje vet erop. Daardoor is een plakje bacon ook iets minder vet dan ontbijtspek, dat gesneden wordt uit buikspek. Beide benamingen worden echter vaak voor hetzelfde gebruikt en om die reden helaas ook door elkaar gehaald. Niet in de laatste plaats doordat in de supermarkt gebakken ontbijtspek verkocht wordt als streaky bacon. Als je de Engelse term gebruikt, klopt het inderdaad. Maar feitelijk wordt je als consument bedonderd waar je bijstaat. Is je ‘bacon’ langwerpig? Dan is het gewoon buikspek. Kijk maar bij de vleeswaren van je supermarkt, dan zul je zien dat echte (Nederlandse) bacon helemaal niet langwerpig van vorm is, maar veel meer ovaal. De nepbacon is een speklapje als karbonade verkopen, zeg maar.

Ontbijtspek is knisperend te krijgen door de plakjes in de oven te roosteren. Gekookt spek werkt overigens beter dan gerookt spek. Tenminste, dat is mijn ervaring. Als ze klaar zijn, zijn de plakjes makkelijk in stukjes te breken en kun je ze bijvoorbeeld over je soep strooien. Helemaal makkelijk is een pakje streaky bacon in de supermarkt te kopen en de plakjes in de oven te roosteren. Pas wel op dat het spek niet verbrandt.

Lees Meer Lees Meer

Extra eieren in een
ei-bacon taart

Extra eieren in een
ei-bacon taart

Ei met bacon is een prima combinatie. De Quiche Lorraine nodigt uit tot variaties.

Als je al wat meer rondjes rond de zon hebt gedraaid dan weet je dat door de jaren heen het officiële advies van wel of niet eten van eieren, en hoeveel, vaak is veranderd. Van een paar per week is goed, via maximaal één per dag, naar liever vermijden, tot het kan helemaal geen kwaad. De decennia lange discussie rond eieren leert weer dat de adviezen in vele tijdschriften misschien vooral goed zijn voor de verkoopcijfers van diezelfde tijdschriften.

Eieren zijn speciaal. In de eerste plaats natuurlijk omdat ze lekker zijn. Maar eieren zitten ook tsjokvol goede dingen: antioxidanten en essentiële aminozuren, ijzer, choline, foliumzuur en B vitamines, en vitamines E en D.

Wij eten dus eieren, met smaak maar ook, zoals met alles, met mate. Behalve vandaag dan.

Een quiche waar de extra eieren eruit zien als gekookte eieren is een mooie taart om in punten te presenteren. Quiche met een dak erop dit keer.

Lees Meer Lees Meer