Omelet Caprese is ons einde vakantie gerecht
Als we, al weer wat jaartjes geleden, terugkwamen van vakanties met de tent dan branden we altijd het resterende gas uit het bekende blauwe campinggastankje op door een simpele maaltijd te maken.
Dat kleine gastankje namen we vooral mee om ’s ochtends verse koffie te zetten. Belangrijk, koffie ’s ochtends, op Nederlandse sterkte. Behalve die ene keer op de camping op een helling op Isle of Skye in Schotland. De dikke mist kwam al golvend de heuvel af om de tenten op te slokken. Waterkoud en te weinig zicht: dat werd koffie drinken en ontbijten in een restaurant in Portree dat al ver voor onze ontbijtuurtjes open was. Schots ontbijt, da’s niet verkeerd.
Hoeveel gas er nog in zat was iedere keer een verrassing. Weer thuis moet het daarmee een snelle één-pits maaltijd worden. Maar het kleine gastankje geeft slechts warmte af voor een omelet voor één persoon. En daardoor was het toch altijd even spannend. Soms konden we er toch nog omeletten voor iedereen mee maken, en soms moesten we de laatste omeletten alsnog afmaken op het echte fornuis omdat het kleine gastankje leeg was.