Archief van
Tag: garam masala

Eenvoudige wortelsoep op z’n Indiaas

Eenvoudige wortelsoep op z’n Indiaas

Ik had voor een wortelcurry nog flink wat winterwortel overgehouden. Bovendien was ik inspiratieloos. Ik wilde vooral iets lekkers en graag iets gezonds. Het is maar al te makkelijk om dan te kiezen voor een snelle en vette hap, hoe aanlokkelijk ook. Beter is het dan restjes in de vriezer of koelkast op te maken. Meestal doe ik dan maar wat en val terug op de gebruikelijke combinaties van kruiden en specerijen. Voor India is dat al snel ui, knoflook en gember. Voeg daar kurkuma en garam masala aan toe en je hebt een smakelijke maaltijd. Afhankelijk van het hoofdbestanddeel kun je variëren met de hoeveelheden. Of het nu linzen zijn of een willekeurige groente. Het smaakt altijd. Altijd.

Dit keer werd het een soep. Alles in een pan en na een tijdje kijken of het goed gaat. Ideaal voor een inspiratieloze dag. En voor deze soep heb je geen bouillon nodig of een bouillonblokje. Laat de kruiden en specerijen hun werk maar doen.

Lees Meer Lees Meer

Anda kari (Eiercurry)

Anda kari (Eiercurry)

Curry’s heb je in alle soorten en maten, zowel ‘droog’ als ‘nat’. Veel gerechten uit India (en omringende landen) worden curry’s genoemd, zowel snelle gerechten als stoofgerechten. En zowel vlees- als groentegerechten. Wat nu precies een curry een curry maakt, is mij nog steeds onduidelijk. Maar met de naam ‘curry’ heb je vaak wel een idee wat voor smaken het betreft. Veelal met komijn, kurkuma en/of tomaat. Maar curry’s zonder deze ingrediënten bestaan ook. Iets om later nog eens in te duiken.

Lees Meer Lees Meer

Paneer Masala en Saag Paneer

Paneer Masala en Saag Paneer

Kaas en India, wellicht niet een combinatie waar je direct aan denkt. Maar kaas bestaat er natuurlijk in vele soorten. De kaas uit India, paneer of panir, is een hele verse kaas en kun je in principe ook gewoon zelf maken. Heel moeilijk is het niet, wel moet je een beetje geduld hebben. En omdat er geen dierlijk stremsel wordt gebruikt, ook geschikt voor vegetariërs. Je neemt een liter volle melk en brengt dat aan de kook. Zet het vuur uit en voegt een of twee eetlepels zuur toe, bijvoorbeeld azijn of limoensap. De melk begint dan te stremmen. Laat het 10 minuten staan en vang het op in een kaasdoek (of een schone theedoek zonder wasgeurtjes). Doe het in een bak, zet er een gewicht op en een paar uur later heb je perfecte paneer. Eventueel in de koelkast een paar dagen te bewaren in vers water. Voeg eventueel een beetje zout toe, maar de smaak van de kaas is natuurlijk heel vlak. Kaas zoals wij die kennen krijgt z’n smaak door te rijpen. Zo’n twintig jaar geleden was bovenstaande manier voor mij de enige manier om een gerecht te bereiden met paneer. Tegenwoordig heeft elke goed gesorteerde toko wel een paar pakjes paneer liggen in de koeling, meestal in de buurt van de tofu. Daar haal ik mijn paneer doorgaans dan ook vandaan.

Het woord ‘paneer’ komt uit de Perzische taal. Wat de herkomst van deze kaas precies is, is nog steeds voer voor discussie overigens. Mogelijk is het te dateren in het begin van onze jaartelling in de regio noordwestelijk van het huidige India. Anderen zien de oorsprong in het Bengalen van de 17de eeuw waar de techniek werd geïntroduceerd door de Portugezen.

Mijn eerste kennismaking met paneer was in restaurant Namaskar tegenover Vredenburg in Utrecht, waar we vroeger vaak verzamelden voordat we naar een concert gingen. Ik at er regelmatig saag paneer, oftewel spinazie met kaas. Later maakte ik zelf soms paneer masala, kaas met een kruidige yoghurtsaus. Als je zelf paneer maakt op basis van een liter melk, dan is dat genoeg voor één gerecht. Maak je meerdere gerechten met paneer, dan vind ik het handig om een pakje van de toko te gebruiken. Uiteraard is het om het even, maar het is wel makkelijker, aangezien onderstaande gerechten zelf ook wat tijd nodig hebben. Paneer smelt niet op hoge temperatuur, dus kan prima gebakken of gefrituurd worden. Wel wordt de kaas zacht bij verwarming, waarbij het ‘mondgevoel’ heel anders is dan wanneer de kaas nog koud is. Dat mondgevoel is voor sommige mensen blijkbaar een dingetje, is tenminste mijn ervaring.

Lees Meer Lees Meer

Baigan pachchadi (gekruide aubergine met yoghurt) met komkommer-raita

Baigan pachchadi (gekruide aubergine met yoghurt) met komkommer-raita

Sinds ik uit India terug ben, heb ik de drang om van alles uit te proberen. Zo heb ik de afgelopen weken als drie keer Paneer Masala gegeten, telkens iets anders in de receptuur om maar zo dicht bij de smaak van India te komen. Nog niet gelukt natuurlijk. De paneer maakte ik vroeger zelf, beetje een klusje, maar met wat geduld redelijk te doen. Maar dat was voordat je paneer in de toko kon vinden. Gemak dient de mens op sommige punten. Van de laatste keer had ik nog yoghurt over, dat vraagt in ieder geval om een simpele komkommer-raita. Lekker met bijvoorbeeld roti. Raita is als bijgerecht vooral bedoeld als verfrissend tegenhanger van een kruidig hoofdgerecht. ‘It will cleanse the palette’, zoals onze begeleider haarfijn uitlegde met zijn scherpe stem en prachtig Indiaas accent. Niet dat ik dat niet wist, maar de man benoemde bij elk gerecht dat we voorgeschoteld kregen wat het was en hoe bijzonder de smaak was. En hij had eigenlijk altijd gelijk. Het was bovendien een luxe, een gids die ons niet alleen vertelde over rijke geschiedenis van het land, maar die ons ook nog wegwijs maakte in de Indiase keuken. Nu moet ik zelf weer uitzoeken wat het is. Yoghurt dus. Genoeg voor de raita en voor een lekker aubergine-recept. Wat in ieder geval grappig is, is dat ik pas bij het uitbuiken doorhad dat ik gewoon weer vegetarisch gegeten had. Typisch, dat je bij veel Indiase gerechten het vlees niet ‘mist’.

Lees Meer Lees Meer