Garnalen met peper en zout
Het is nog steeds warm in de keuken, dus nog steeds de tijd van makkelijke maaltijden. En garnalen lenen zich daar bij uitstek voor. De wetenschappelijke achtergrond en verschillen tussen de verschillende soorten garnalen (wel of geen garnaal), is mij te lastig. Doorgaans worden alle kleine schaaldieren die als garnaal gezien worden, ook zo genoemd. Er zijn letterlijk duizenden soorten, veelal aangepast aan de plaatselijke omstandigheden. In Nederland kennen we vooral de Noordzeegarnaal, een klein beestje van nog geen twee cm groot. Zelden vers aangeboden, want het schijnt dat de meeste garnalen in Marokko worden gepeld. Doorgaans ook heel prijzig, daarom ook niet voor iedereen weggelegd. Populair zijn de grotere varianten, die we met name kennen uit de Aziatische keuken. In Azië worden garnalen massaal gekweekt, zowel de zoetwater- als de zoutwater-varianten. Overigens zijn deze garnalen nog steeds niet goedkoop, maar als je de beschikking hebt over een pasje van een groothandel, dan wil dat vaak veel schelen. Zowel de ‘verse’ variant als de ingevroren versie.
Veel mensen zijn dol op garnalen, maar sommige mensen vinden ze ook ietwat ‘eng’. Nu heb ik allerlei soorten eters in mijn omgeving. Van vegetariërs (vega’s) tot veganisten (vegans is de hippe benaming heb ik vandaag geleerd) en van vleeseters tot viseters en alles wat daar tussenin zit. Een mooie variant is iemand die geen dieren eet dat geen twee of vier poten heeft. Vis mag typisch genoeg dan weer wel, maar verder niets wat van de 2-of-4-poten-regel afwijkt. Schelp- en schaaldieren vallen dus af, maar ook inktvis en octopus. Ik heb de achtergrond van deze bijzondere selectiemethode nog niet weten te doorgronden. Geen garnalen dus. Kroepoek wordt dan weer wel gegeten, hoewel de meeste kroepoek tegenwoordig nog nooit een garnaal van dichtbij heeft gezien.
Gefrituurde garnalen met peper en zoutIn mijn kookschriftje zitten verschillende garnalenrecepten, zoals de dronken garnalen (geheid een succes), maar ook deze gefrituurde garnalen met peper en zout, eveneens afkomstig uit de Chinese keuken. Echt niet moeilijk en bovendien lekker snel en geschikt om op een zomers avond met wat stokbrood en een soepje te eten. Met je handen uiteraard.
