Mexicaanse gehakttaart
Salsa heb je in verschillende smaken, maar in de basis zijn ze of rood of groen. Rode salsa is op basis van tomaten, groene salsa op basis van groene kruiden. Salsa verde betekent namelijk niets anders dan ‘groene saus’. Wat de saus groen maakt, is afhankelijk uit welke keuken je kookt. In Italië krijgt salsa verde haar naam van de peterselie. In Mexico van tomatillo. Mexicaanse salsa verde blijkt echter niet altijd gemaakt van tomatillo. De groene salsa in de supermarkt is vaak gemaakt van groene tomaten en tomaten zijn nu eenmaal niet hetzelfde als tomatillo’s. Een handig verkooptrucje dus.
Mexicaanse salsa verde is een friszure saus en kun je makkelijk zelf maken, maar de lastigheid is over het algemeen de verkrijgbaarheid van de tomatillo’s.
De tomatillo wordt ook wel Mexicaanse aardkers genoemd en is familie van de goudbes, vaak verkocht onder de Latijnse naam Physalis, een beetje een zurige bes. Dat tomatillo’s en tomaten op elkaar lijken is op zich niet zo vreemd, beide komen uit de nachtschade-familie.
De tomatillo wordt meestal onrijp gegeten, als deze nog groen is. De smaak is dan wat zurig en wrang. Een beetje als de onrijpe kruisbes. Is de vrucht rijper, dan wordt deze wat geler en de smaak zoeter, net zoals bij de rijpe kruisbes.
De tomatillo wordt vooral gebruikt voor sauzen, salsa’s dus.
In de VS zijn ze dol op meatloaf, oftewel gehaktbrood. Maar daar kun je natuurlijk oneindig op variëren. Dat doen de Amerikanen in ieder geval zelf ook.
Terwijl in België vleesbrood gegeten wordt, kennen we dat in Nederland eigenlijk niet. Wel kennen we het uit Indonesië afkomstige perkedel pan, zeg maar een plat gehaktbrood. En die versie maak ik, maar dan met een Mexicaanse twist. Met totopos, oftewel tortilla chips. En voor de goede verstaander: tortilla chips worden van mais gemaakt, niet van tarwebloem. En dan proef je in de taart.
