Archief van
Tag: pasta

Pasta tonijn salade
Pastasalade met tonijn of bacon

Pastasalade met tonijn of bacon

Reacties 1 reactie

Het is warm en het is hectisch. Ingrijpend tandartsbezoek maakt het er niet makkelijker op. De medeblogger attendeerde mij al op een tandartsproofrecept, maar dat leek mij vanwege de tomaten toch net iets buiten mijn comfortzone. Hoewel ik geen groot pastaliefhebber ben (behalve in Aziatische varianten), leek mij met het warme weer een salade wel een smakelijke keuze. En ik denk dan al snel aan tonijn uit blik. Of bacon. Nu nog op zoek naar een smakelijk recept.

Wie pasta zegt, denkt natuurlijk meteen aan Italië. Volgens de Engelse wiki zouden mogelijk Joden in het Romeinse Rijk de bedenkers van pastasalade zijn, aangezien er op de Sabbath niet gekookt mag worden. Anderen beweren dat de Phoeniciers de bedenkers zijn van pastasalade. Het onderzoeken van die theorieën laat ik graag aan mij Italofiele medeblogger die beter thuis is in de oude Romeinse geschriften.

Maar pastasalades zijn vaak helemaal niet afkomstig uit de Italiaanse keuken, maar uit de Amerikaanse keuken. Weliswaar met overduidelijke invloeden door Italiaanse immigranten, maar Amerikaanse pastasalades onderscheiden zich over het algemeen van de Italiaanse versies door het overdadig gebruik van kaas en vaak vette sauzen. Dit terwijl de Italiaanse versies meestal wat eenvoudiger zijn en meer in balans. De ene salade verfrist, de ander is comfortfood in optima forma. Calorietellers kunnen het dus over het algemeen beter bij de Italiaanse versies houden.

Amerikaanse pastasalade is in tegenstelling tot de Italiaanse variant ook geen 2000 jaar oud. Over het algemeen wordt aangenomen dat het in het begin van de twintigste eeuw door Italiaanse immigranten werd geïntroduceerd en gedurende de Grote Depressie in de twintiger jaren een goedkoop en makkelijk verkrijgbaar alternatief werd voor aardappelsalade. Stemmen zeggen dat in de macaronisalade uit die jaren de Italiaanse en Duitse keuken elkaar ontmoeten. De toevoeging van mayonaise aan gerechten wordt echter toch wel vaak als een Amerikaans bedenksel gezien. Hoewel niet vies van mayonaise trekt mij dat toch niet in een pastasalade. Ik besloot freestyle te gaan. …

Lees Meer Lees Meer

Morgen opgebakken pasta met roerei

Morgen opgebakken pasta met roerei

Reacties 2 reacties

Een paar huisgenoten waren overdag weg en zouden tegen etenstijd weer terug zijn. Pasta is hun favoriete ingrediënt in maaltijden. Daarom een gerecht bedacht met lekker veel spaghetti all’uovo met een veel-basilicum tomatensaus. Gehakt erbij en nog wat verse kruiden en specerijen erin.

Wat bleek, de lunch buitenshuis had bestaan uit extra veel comfortfood varianten. Ze hadden daardoor ’s avonds wat minder trek dan normaal. Ze hadden het echter niet a priori in de whatsapp-groep gemeld, want de dag duurde volgens hen nog lang genoeg vanaf de lunch. De trek zou wel terugkomen. Niet dus.

Na de genoten maaltijd bleef er dus spaghetti over, veel spaghetti. Weggooien doen we niet, dus in een bakje gedaan, laten afkoelen en daarna met de deksel erop in de koelkast gezet.

Morgen bedenken wat ik ermee ga doen. Een koude salade met tonijn maken we met korte stukjes pasta, niet met spaghetti. Al was die deze keer door mijn wederhelft al in 2en gebroken vóórdat de sliertjes het kokende water inging. Er wordt altijd beweerd dat Italianen dat een gruwel vinden, maar ik heb onze Italiaanse vrienden wel ergere dingen zien doen met pasta.

Bijvoorbeeld verse lasagnevellen bewust in rare stukken snijden en dan verklaren dat het maltagliati is, een samentrekking van de woorden mal en tagliati, slecht gesneden dus. Maltagliati is een echte pasta soort in Italië, van wat overblijft als je bijvoorbeeld tagliatelle of ravioli maakt. Overblijven ok, maar bewust mooie lasagnevellen in stukken snijden is van een andere orde.

De spaghetti weer opwarmen met een ruime hoeveelheid passata en/of tomatenconcentraat is een optie, maar hier zat al bijna genoeg tomatensaus aan de pasta. Opwarmen dan maar met een klein beetje extra tomaat.

…

Lees Meer Lees Meer

Fusillata casareccia
met worst en halloumi

Fusillata casareccia
met worst en halloumi

Reacties 0 reacties

Fusillata casareccia en gebakken halloumi, dat gaat prima samen. Fusillata casareccia is een gedraaid pastavelletje. Gedraaid tot twee open en tegen elkaar liggende buisjes zodat de uiteinden lijken op een S vorm. Perfect om een tomatensaus vast te houden.

Halloumi is een Cypriotisch kaasje. De oudste schriftelijk referentie is al van 1554. Halloumi wordt dan vermeld als ‘calumi’ in een codex over de geschiedenis van Cyprus die nu wordt bewaard in Venetië. Halloumi is een kaas die niet smelt bij verhitting, hoe apart is dat?

Halloumi wordt traditioneel gemaakt van een mix van geiten- en schapenmelk afkomstig van een vijftal lokale schapen- en geitenrassen. Maar nu het steeds beter verkrijgbaar is in de winkels vind je koeienmelk terug in dit kaasje. Door die toevoeging kan er meer kaas worden gemaakt: de commercie is aan de winnende hand. Halloumi moet wel altijd minder dan 50% koeienmelk bevatten. Die koeienmelk is afkomstig van koeien die vanaf het begin van de twintigste eeuw geleidelijk aan in Cyprus werden geïntroduceerd, weinig klassiek dus.

Tijdens de productie wordt de wrongel een tijdje op hoge temperatuur gekookt, waarna verse of gedroogde Cypriotische muntblaadjes (Mentha viridis) en zout worden toegevoegd. Daarna wordt de platte wrongel gevouwen. Dat zie je terug in je brokje halloumi: er zit een spleet in waardoor de halloumi makkelijk in stukken uiteen valt.

Het resultaat van dit alles is een stevig elastisch kaasje, dat in plakjes gegrild of gebakken aan de buitenkant een heerlijk en krokant bruin korstje krijgt dat extra smaak oplevert. Makkelijk voor gebruik in een snelle maaltijd met mede daardoor veel smaken.

…

Lees Meer Lees Meer

Decadentie ten top:
pasta pizza met kaassaus

Decadentie ten top:
pasta pizza met kaassaus

Reacties 0 reacties

Gebakken spaghetti, pastataart zonder deeg, pastataart met deeg, pastataart zonder deeg, lasagne: bij ons ziet pasta regelmatig de binnenkant van de oven. En we maken onze pizza’s ook meestal zelf. Toen het stemmen over wat we zouden gaan eten in het weekend – voor de lekkere honger – in een even democratisch als rigide evenwicht eindigde was er maar één oplossing: een combinatie.

Pasta pizza. Heel veel verder af van de verfijnde kookkunst kan je niet zijn.

Om het nog een beetje elan te geven laat ik het deeg rijsen volgens de la lievitazione in frigo methode, de trage rijs in de koelkast. En met een eigengemaakte kaassaus op basis van een witte roux.

…

Lees Meer Lees Meer

Pappardelle, spinazie en
Stilton-béchamel saus

Pappardelle, spinazie en
Stilton-béchamel saus

Reacties 0 reacties

Vroeger, voor de tijd van al die verpakte sauspoedertjes in de winkels, toen maakten we sauzen gewoon zelf. Heel snel in 10 minuten met bloem, boter en melk. Toen ik nog niet wist dat een tussenresultaat roux en een eindresultaat béchamel saus heette. Het schijnt dat tegenwoordig veel mensen denken dat roux en béchamel saus moeilijk te maken zijn. Het tegendeel is waar.

Béchamel saus is 1 van de 5 door de beroemde Franse chef Auguste Escoffier geselecteerde en gedefinieerde zogeheten moedersauzen: sauce béchamel, sauce espagnole, sauce veloutés, sauce hollandaise en sauce tomate.

Béchamel saus wordt gemaakt van bijna gelijke hoeveelheden boter en bloem, samengevoegd tot een roux, en melk. In gewicht is de verhouding boter en bloem 5 : 6. De hoeveelheid melk bepaalt vervolgens de dikte van de saus.

Pappardelle is de naam voor lange pasta linten die meer dan 1 centimeter breed zijn. Als het woord echt van het Italiaanse woord pappare afstamt, wat schrokken betekent, zegt dat wel iets over hoe deze pastasoort vroeger werd gegeten. Je kunt het snel imiteren door verse lasagnevellen in linten te snijden. Net echt, zeker als je de extra lange lasagnevellen neemt.

Voor het kleurcontrast verse spinazie als groente.

…

Lees Meer Lees Meer

Gevulde spaghetti nesten
uit de oven

Gevulde spaghetti nesten
uit de oven

Reacties 0 reacties

Draai spaghetti slierten in een rondje en je krijgt spaghetti nesten. Ze worden vaak in de holtes van muffinblikken gebakken. De buitenkant van het nest ziet er na het bakken dan mooi recht uit.

Maar de spaghetti zelf wordt dan wel een beetje knapperig, hard dus. We kennen ze wel van een ovenschotel waar een spaghetti stukje (of een stukje van een andere pasta) niet onder de waterspiegel heeft gestaan van de tomatensaus en/of kaaslaag maar er net boven uitstak. Wij zijn er geen fan van, van die harde stukken spaghetti.

Spaghetti met een bite, al dente, die vinden we wel lekker.

Spaghetti nesten niet uit de holtes van een muffinblik maar gewoon los op een bak- of glasplaat. Een minder strakke buitenkant dat wel, maar veel lekkerder spaghetti. En door dat rondje kan je er een lekkere vulling in doen.

De helft van de spaghetti nestjes heeft een Italiaanse vulling. De andere helft kent een Nederlands tintje.

…

Lees Meer Lees Meer