Archief van
Tag: pimenton de la vera

Gerookte paprikasoep

Gerookte paprikasoep

Als ik zwaar verkouden ben en keelpijn heb, krijg ik al snel de behoefte de strijd met de virussen aan te gaan met soep. Het verwarmende van soep heeft iets medicinaals. Werkt beter dan een hoestdrankje van de drogist. Met name het eten van kippensoep schijnt te helpen. Er zal een grond van waarheid in zitten. De hartige soep vult je zouten en vocht aan die je bliksemsnel verliest als je het flink te pakken hebt.

Maar geen kip in huis, dus geen kippensoep. Er liggen hier in de koelkast over het algemeen wel meerdere groenten. Chinese kool, witte kool of winterwortel, allemaal lang houdbaar en bij verschillende gelegenheden te gebruiken, telkens een deel. En meestal liggen er puntpaprika’s van de Turkse groenteboer voor de lekkere trek. Die liggen er vandaag ook in. Veel puntpaprika’s.

Soep maken, bijna niets is zo simpel.

Nog even over de paprika. Hoewel de naam uit Hongarije afkomstig is, komt de paprika daar (natuurlijk) oorspronkelijk niet vandaan. Zoals zoveel lekkere dingen komt deze uit Midden- en Zuid-Amerika. In het Engels heet onze paprika overigens bell pepper (VS), naar de vorm van de paprika, of sweet pepper (zo’n beetje de rest van de Engelstalige wereld), naar de smaak. Dat laatste natuurlijk in contrast met de meeste andere peppers, die pittig smaken. De puntpaprika heet dan weer pointed pepper en is doorgaans veel zoeter dan de sweet pepper, die eerder wat bitter is.

En de keel doet flink zeer, dus geen echte pepers vandaag. Een beetje witte peper hooguit, omdat ik het niet kan laten en misschien tegen beter weten in.

Lees Meer Lees Meer

Sopa de Ajo – Spaanse knoflooksoep

Sopa de Ajo – Spaanse knoflooksoep

In al die jaren dat ik soep maak, ik schat gemiddeld 52 keer per jaar, had ik tot voor kort nog nooit een knoflooksoep gemaakt. Wel gegeten, maar nooit gemaakt. Wat op zich best gek is, aangezien ik verzot ben op knoflook.

Veel mensen houden van knoflook, maar een significant deel van hen roept dan wel meteen ‘knoflooksaus!’. Daarmee doen ze deze veelzijdige groente duidelijk te kort. Het is een belangrijke smaakmaker in veel gerechten, maar wordt vooral geroemd vanwege zijn sterke smaak. Verse knoflook is scherp, maar geroosterde knoflook is bijvoorbeeld heel zacht en ietwat zoetig van smaak. Ook knoflooksoep smaakt anders dan veel mensen zouden verwachten.

Sopa de ajo is afkomstig uit de Spaanse regio Castilië en León. Knoflook is een belangrijk ingrediënt in de Spaanse keuken en Spaanse knoflook kun je zelfs bij de Zaanse grootgrutter verkrijgen. De meeste knoflook in Nederlandse supers is echter afkomstig uit China en kenmerkt zich door de scherpe smaak. Persoonlijke favoriet is Lautrec, met het paarse velletje, komt uit Frankrijk en is alleen een paar maanden in het jaar verkrijgbaar. De Argentijnse paarse knoflook wordt dan vaak als alternatief aangeboden.

Naast knoflook is gerookt paprikapoeder, pimenton, een belangrijk ingrediënt in deze knoflooksoep. De beste pimenton komt uit Vera in Andalusië: pimenton de la Vera. Er zijn drie varianten, elk van een andere variëteit of een combinatie van variëteiten, maar vooral verkrijgbaar zijn ‘pikant’ en ‘zoet’. Meestal wordt sopa de ajo bereid met de zoete variant, maar als je van pittig houdt, dan kun je gerust de pikante versie gebruiken.

Ik was wat huiverig voor het gebruik van brood als bindmiddel, maar daar kwam ik na het eerste bord soep van terug. We hebben een nieuwe soep in het repertoire!

Lees Meer Lees Meer

Broodje kip met koolsalade en barbecuesaus

Broodje kip met koolsalade en barbecuesaus

Barbecueën, voor intimi en niet-vegetariërs koeienschroeien, doe ik niet heel vaak. Zelf heb ik ook geen barbecue. Meestal sla ik de uitnodiging af, want de standaard barbecue vind ik over het algemeen weinig bijzonder. Ja, ik ben kritisch. Barbecueën gaat om de ‘gezelligheid’, maar van een hamburger van de grill of een ‘houthakkerssteak’ geserveerd met ijsbergsla word ik an sich niet heel warm. Vooral ook niet omdat ze vaak met tubes saus worden gedrapeerd of geserveerd met goedkope droge broodjes. Of de saté met saus uit een emmertje. Ik ben van mening dat als je gaat barbecueën, je er ook helemaal voor moet gaan. Haal kwaliteitsvlees, maak je sauzen eventueel zelf (als je ze al wilt gebruiken) en maak een lekkere salade. Of beleg je hamburger met een gegrilde paprika en ui, ook lekker. Of stoom een visje. Ook zo lekker. Misschien nog wel lekkerder dan die hamburger. Aluminiumfolie, beetje knoflook en een lente-uitje, je hebt überhaupt geen saus nodig. Kan ook niet mislukken.

Maar sauzen dus. De enige saus die ik altijd kant-en-klaar koop, is mayonaise. Opvallend genoeg misschien wel de makkelijkste saus om zelf te maken. Maar ik gebruik daar dan weer zo weinig van, dat het zelf maken niet loont. Dus dan toch maar een potje. En ik geef toe dat ik een fles tomatenketchup in huis heb, maar ik betrap mij er op dat ik die ook steeds minder gebruik en dan vooral voor de ovenfriet. Kant-en-klare knoflooksauzen zijn mij in de loop der jaren ook steeds meer tegen gaan staan en die maak je bovendien in een handomdraai zelf. Doorgaans met wat mayonaise (komt die toch nog van pas) en Griekse yoghurt. Salsa’s idem, lekker zelf maken en nog een week van genieten. Maar terug naar de barbecue. Eén van de sauzen die daar steevast gepresenteerd wordt, is de barbecuesaus. En nadat ik die saus jaren heb ontweken, proefde ik daar vorig jaar voor het eerst van. Ik weet niet meer wat voor smaak er op de fles stond, maar de saus smaakte, behalve rokerig, nergens naar. En zo proefde ik dat jaar nog een paar sauzen (wees gerust, niet allemaal bij een barbecue, soms gewoon brutaal uit iemands koelkast). Wat mij opviel, was dat de sauzen meestal een sterke rooksmaak hadden en vaak mierzoet waren. Waarschijnlijk handig om het vlees mee in te smeren voor op de barbecue, waarbij de suiker vervolgens karameliseert. Tenminste zo zal het zijn bedoeld, maar zo wordt de saus meestal niet gebruikt. Niet aan mij besteedt. Dat dacht ik tenminste…

Lees Meer Lees Meer

Catalaanse Bacalao a la Llauna: oven kabeljauw

Catalaanse Bacalao a la Llauna: oven kabeljauw

Bij het woord Barcelona denk je natuurlijk maar aan een ding. Precies. Aan de grote schoonmaakbeurt van 1986 tot 1992 zodat de Olympische Spelen van 1992 in een geheel opgeknapte stad konden plaatsvinden. Die schoonmaakbeurt veranderde het gezicht van de stad voorgoed waardoor de kunstwerken van Gaudi nu nog beter tot hun recht komen.

De oude stad ligt tussen de heuvels en de Middellandse Zee. Beetje druk nu met toeristen. Buiten het oude centrum ligt de wijk Eixample, gebouwd in de tweede helft van de 19e eeuw. Wat opvalt zijn de lange rechte wegen en de vele vierkante woonblokken. Opgebouwd uit verschillende individuele flatgebouwen en omdat de flats in een woonblok ook nog eens niet allemaal even hoog zijn is het heel gevarieerd om te zien. Heel planmatig maar door de afgesneden hoeken ontstaat toch een open geheel.

In het midden van een woonblok is een voor de buitenwereld verborgen grote gemeenschappelijke ruimte. Sommigen bebouwd of betegeld maar vaak ook met een prachtige parkachtige inrichting. In Nederland hebben we ze ook, sporadisch. Bijvoorbeeld in Amsterdam zijn er een paar ten noorden van het Olympisch Stadion. En ten westen van De Kuip in Rotterdam, daar zijn er wat meer, maar juist niet vierkant. En bij ons is de buitenkant van al die individuele flats hetzelfde en evenhoog, minder afwisseling dan in Barcelona.

Catalonië heeft een geheel eigen keuken die gebruik maakt van zowel zeevruchten als vlees. Een van de aloude methoden om vis te bewaren is de vis in zout leggen. In het gerecht Bacalao a la Llauna, kabeljauw uit de oven, wordt de gezouten vis eerst weer ontzout door het minstens 24 uur in water onder te dompelen, water dat elke 8 uur wordt ververst.

Ik start met kabeljauw voor witvis uit de oven op z’n Catalaans.

Lees Meer Lees Meer

Spaanse salsa brava: één naam, meerdere sauzen

Spaanse salsa brava: één naam, meerdere sauzen

Salsa brava – dappere saus – is in Spanje extreem populair als saus over knapperig gebakken aardappelblokjes, patatas bravas, als tapas maaltijd.

Salsa brava werd oorspronkelijk waarschijnlijk gemaakt van zoete paprika, pikante paprika, olijfolie en bloem. Denk je commercieel dan kan je het volume goedkoop vergroten door tomaten toe te voegen. En dat gebeurde dus ook. En tegenwoordig wordt er in restaurants ook wel een ui gebruikt in salsa brava. Wel of geen ui, tomaten, bepaalde specerijen of knoflook, allemaal heten ze salsa brava. Salsa brava is daarmee eigenlijk een verzamelnaam van een collectie van hete sauzen waarbij ook de hoeveelheden van de ingrediënten niet is voorgeschreven.

In Spaanse winkels in vele soorten flessen en potten te koop, van vele producenten. Dan is de gerookte pimentón de la vera (DOP) vaak wel vervangen door gemalen cayennepeper of jalapenõs. Paprika’s roken kost twee weken tijd. Dat maakt het duurder. In de massaproductie gaan goedkopere pepertjes.

Verschillende salsa brava sauzen getest om te kijken welke de lekkerste is.

Met de klok mee vanaf linksboven. Een luxe versie, een versie met ingrediënten als die in een commercieel product, een oer versie, en de luxe versie uit een blender. Veel kleurverschil door de verschillende ingredïenten.

Lees Meer Lees Meer

Pompoensoep

Pompoensoep

Eigenlijk snap ik niet dat mensen soep uit een pakje eten. Gemak? Een beetje water toevoegen aan een zout poedertje… Of mensen die soep uit blik eten. Daar is het water al voor ze aan het poedertje toegevoegd… Nee, gemak kan het niet zijn. Luiheid zou ik het eerder noemen. Want als er iets makkelijk te maken is, is het soep. Oké, ik geef toe, wil je zelf bouillon maken voor de soep, dan kost het wel wat tijd en een beetje moeite. Het loont echter wel. Zelf trek ik met regelmaat bouillon van een kippenpoot, wat wortel en ui toevoegen en op smaak brengen met peper en zout. Het vel van de kip gooi je weg, terwijl je het vlees kan gebruiken voor de soep. Heb je bouillon over, gewoon invriezen. En vegetarisch, dan uiteraard zonder kip, maar met een bleekselderij en een prei als toevoeging maak je ook een heerlijke bouillon.
Toch nog geen tijd? Gebruik dan een bouillonpoeder met weinig of geen zout. Beter en vooral lekkerder is zelf bepalen hoe zout je je soep wilt hebben. Zelfgemaakte soep is zoveel lekkerder dan een soeppoedertje.

Afgelopen week kreeg ik van een vriendin pompoen uit eigen tuin. Bofkont als ik was, bleek de pompoen zelfs al geschild en in blokjes gedaan. Pompoen is lekker, maar pas als je de smaak wat hebt opgekalefaterd. Anders blijft het toch een beetje laf. Dat opkalefateren kun je doen door bijvoorbeeld kerrie mee te bakken. Dit keer koos ik voor chipotle, gerookte jalapenopeper, en pimenton de la vera, oftewel gerookte gedroogde paprikapoeder. Spicy en warm.

Lees Meer Lees Meer

Bataat met roquefort-mayo en Pimentón de la vera

Bataat met roquefort-mayo en Pimentón de la vera

In de categorie:  de simpelste dingen zijn soms het lekkerst. In tal van varianten al terug te vinden op het web, nu + 1.

Men neme:

  • 1 bataat
  • een theelepel gerookte paprika (Pimentón de la vera)
  • olijfolie
  • zout
  • 2 eetlepels mayo
  • 30 gram roquefort

Was de bataat en snij de uiteinden en eventuele pitten e.d. weg. Schil de bataat niet! Nergens voor nodig. Snij de bataat in dikke plakken en vervolgens in frietvorm. Niet te dik, niet te dun.

Besprenkel de bataat eerst met de gerookte paprika en vervolgens met een of twee eetlepels olijfolie. Niet te veel, want dan spoel je de gerookte paprika van de bataat. Even husselen en vervolgens uitspreiden over een ovenplaat. Laat de bataat in een voorverwarmde over van zo’n 200 graden een 40-50 minuten bakken. Controleer na een minuut of 35 hoe de stevig de bataat is. Is die heel slap dan nog een minuut of 10. De frieten worden niet zo stevig als bij een aardappel, maar ze moeten wel overeind blijven als je ze rechtop houdt…

Prak de roquefort fijn en meng deze met de mayo. Goed roeren zodat een homogeen mengsel ontstaat.

Als de bataatfrieten klaar zijn, bestrooien met een snuf zout en serveren met een flinke klodder roquefort-mayo bovenop. Eet smakelijk!

En na afloop bedenken of je nog een bataat in stukken snijdt en in de oven gaat bakken…