Archief van
Tag: Polenta

Ovenschotel met een bodem van polenta

Ovenschotel met een bodem van polenta

Als de herfst echt begint, het weer wat kouder en natter wordt, de treinen vierkante wielen krijgen en het kunstlicht weer de plek van zonlicht inneemt tijdens het avondeten, dan komen de maaltijden bij ons ook weer vaker uit de oven. Ouderwetse ovenschotels met een korst van lekker deeg en met een goede vulling, met vele variaties op dit thema. In een van de variaties vervangen we het deeg door polenta.

Krokant gebakken polenta van ongeveer 1 à 2 centimeter dik is erg lekker. Maar een dergelijke dikke laag polenta als quiche bodem in een ovenschotel is dat veel minder. De smaak en textuur zijn dan niet echt aangenaam. Die polenta moet op smaak gebracht worden. En de polenta laag moet dun zijn, veel dunner dan 1 centimeter, voor een meer knapperige textuur.

Ovenschotel met gehakt, paprika, mais, bonen en polenta. En uiteraard kaas.

Lees Meer Lees Meer

Polenta, worsten en doperwten in tomatensaus

Polenta, worsten en doperwten in tomatensaus

Een eenpansgerecht gemaakt in meerdere pannen.

Ik ben een groot voorstander van zelf tomatensaus maken en vlees kruiden. Zodat ik precies weet welke kruiden en specerijen er wel en niet in gaan. En dan bedoel ik niet een E-nummer discussie in het algemeen, maar wel onnodige toevoegingen die geen smaak of textuur opleveren.

Maar er zijn natuurlijk uitzonderingen. Kruidige worsten gemaakt door echte slagers bijvoorbeeld. Die slagers doen speciaal een eetbaar velletje om het vlees heen. En ik haal dat velletje er met veel plezier weer vanaf. Wie dat idee van het velletje verwijderen voor het eerst heeft bedacht en verder heeft verspreid: kudos.

Polenta, gekruid vlees en doperwten in een snel te maken tomatensaus, zonder velletjes.

Lees Meer Lees Meer

Pastinaak in een hoofdrol

Pastinaak in een hoofdrol

Pastinaak wordt wel een vergeten groente genoemd. Onzin natuurlijk. Bijvoorbeeld op de Britse eilanden werd en wordt de groente veel gegeten. In Nederland bijna niet gegeten is dichter bij de waarheid dan vergeten.

Vaak wordt geschreven dat de oude Romeinen al pastinaak aten, maar dat is nog maar de vraag. Vroeger waren wortels veelal wit, wit als pastinaak. Onze oranje wortels zijn veel later in Nederland ontstaan door kruisingen van wortels die door de V.O.C. naar Nederland zijn gebracht, voor het eerst in de 17-de eeuw. Het is onduidelijk of de Romeinen pastinaak of witte wortel aten. John Henderson schrijft in zijn boek The Roman Book of Gardening uit 2004 veelal de combinatie parsnip/carrot – pastinaak/wortel. Ook wel eens aardig: we weten het niet.

Pastinaak kan je rauw eten, koken, bakken en roosteren. Veelzijdig dus. De smaak is zoet en enigszins aards, nootachtig, sommigen proeven anijs, weer anderen vergelijken het met (knol)selderij. Smaken verschillen, zelf proeven is het beste.

In combinatie met gebakken polenta, geroosterde knoflook, vlees van gekruide worsten, en tomaten in ieder geval erg lekker.

Lees Meer Lees Meer

Lasagne – hamburger pastiche van polenta

Lasagne – hamburger pastiche van polenta

Polenta is een favoriet van Italië. Het kan worden gezien als de opvolger van puls, een oud-Romeinse pap met als basis graan en water. Cato de Oudere geeft een recept waar de granen niet gekookt worden. Ze worden alleen geweekt in water en tijdens de bereiding wordt er vervolgens verse kaas (denk kwark), veel honing en een ei aan toegevoegd. Apicius geeft een wat avontuurlijker recept voor Puls Juliana, vernoemd naar de Romeinse keizer Didius Julianus. Onder de ingrediënten twee stuks gekookte hersenen. Daar worden dan nog o.a. verse kruiden, wijn en vlees aan toegevoegd. Met puls kon je vroeger bij de Romeinen alle kanten op. Nu met polenta ook, maar gekookte hersenen zijn niet meer zo populair als toen.

Polenta wordt heden ten dage veelal gemaakt van mais. Mais werd in Italië geïntroduceerd via Spanje. Christopher Columbus beschijft het als eerste Europeaan, en wel in 1492 in zijn scheepsdagboek. De door hem teruggebrachte zaden leiden echter niet tot maisproductie. De maiszaden van de planten uit de warme streken van de Amerika’s deden het simpelweg niet goed in het koudere Europa. Pas toen veel later maiszaden uit de hoger gelegen, koudere delen werd geïmporteerd sloeg mais aan. Zozeer dat men in delen van Italië massaal de granen liet staan voor de polenta: mais werd de nieuwe standaard.

Polenta maak je door mais te vermalen tot maismeel (gries) en dat daarna 50 tot 60 minuten te koken tot een pap onder constant roeren. Hoewel er mensen zijn die vasthouden aan deze ‘echte’ polenta bereidingswijze, eten wij de polenta nooit als een pap met de consistentie van aardappelpuree. Niet zo lekker in die vorm vinden wij. Wij laten de polenta eerst koud worden en bakken deze vervolgens in olijfolie. Het gemak heeft het trouwens gewonnen: voorgekookte polenta uit Italië die dan nog wel minstens 10 minuten moet koken gaat sneller. Of het afbreuk doet aan de smaakperceptie? Dat hebben we nog niet getoetst. De zogeheten instant-polenta, die al in zo’n 3 minuten gaar is, die nemen we dan weer niet.

Polenta in een pastiche, een nabootsing, van lasagne in hamburger vorm. Niet uit de oven(schaal), maar als opbouwsel van individueel gebakken ingrediënten.

Lees Meer Lees Meer