Pompoensoep
Eigenlijk snap ik niet dat mensen soep uit een pakje eten. Gemak? Een beetje water toevoegen aan een zout poedertje… Of mensen die soep uit blik eten. Daar is het water al voor ze aan het poedertje toegevoegd… Nee, gemak kan het niet zijn. Luiheid zou ik het eerder noemen. Want als er iets makkelijk te maken is, is het soep. Oké, ik geef toe, wil je zelf bouillon maken voor de soep, dan kost het wel wat tijd en een beetje moeite. Het loont echter wel. Zelf trek ik met regelmaat bouillon van een kippenpoot, wat wortel en ui toevoegen en op smaak brengen met peper en zout. Het vel van de kip gooi je weg, terwijl je het vlees kan gebruiken voor de soep. Heb je bouillon over, gewoon invriezen. En vegetarisch, dan uiteraard zonder kip, maar met een bleekselderij en een prei als toevoeging maak je ook een heerlijke bouillon.
Toch nog geen tijd? Gebruik dan een bouillonpoeder met weinig of geen zout. Beter en vooral lekkerder is zelf bepalen hoe zout je je soep wilt hebben. Zelfgemaakte soep is zoveel lekkerder dan een soeppoedertje.
Afgelopen week kreeg ik van een vriendin pompoen uit eigen tuin. Bofkont als ik was, bleek de pompoen zelfs al geschild en in blokjes gedaan. Pompoen is lekker, maar pas als je de smaak wat hebt opgekalefaterd. Anders blijft het toch een beetje laf. Dat opkalefateren kun je doen door bijvoorbeeld kerrie mee te bakken. Dit keer koos ik voor chipotle, gerookte jalapenopeper, en pimenton de la vera, oftewel gerookte gedroogde paprikapoeder. Spicy en warm.
