Archief van
Tag: Schotland

Sconezone: een calzone van scone-deeg

Sconezone: een calzone van scone-deeg

Voor ons vrij triviaal, want in Engeland gewoond. Wil je net als Kevin Brown, Agent K in de film Men in Black, weten welke rariteiten, gekke en/of bijzondere dingen er gebeuren in je woonomgeving: blader door de tabloids! Nieuws dat ‘normale’ kranten niet haalt. Wel je gezond verstand blijven gebruiken na het lezen.

Scots bakery creates Sconezone – a cross between a scone and a calzone. Zo werd het in mei 2021 als groot nieuws aangekondigd in een aantal Britse tabloids. Bedacht door John Moor in zijn Johns Scone Mad bakkerij in Perthshire, Schotland. Geserveerd in 3 restaurants, waaronder Mhor Coffee House. Gevuld scone-deeg in 4 hartige variaties: 1) chorizo, tomaat, rode ui en chili, 2) black pudding met cheddar en lente-ui, 3) ham met cheddar en zoete chili-saus, en 4) feta, zongedroogde tomaat, olijven, zoete paprika en kruiden. Moor werkt in Schotland, hij heeft volgens eigen zeggen ook wel eens een sconezone met haggis vulling gemaakt. In zijn bakkerij zijn er inmiddels nog 4 vullingen bij gekomen: 5) harde Italiaanse kaas, knoflook en kruiden, 6) pittige kaas en jalapeño, 7) bacon en stroop, en 8) Duitse worst, lente-ui en bieslook. De ham en kaas versie lijkt van het menu van de bakkerij verdwenen.

Dat je scone-deeg voor iets anders dan scones kan gebruiken hadden wij op Reutel al veel eerder gepubliceerd als scoonbroot met een hartige vulling, in 2018. Ook scone-deeg gevouwen over een hartige vulling, maar dan rond en met een gat in het midden en niet in de halve maan vorm van een calzone. De hartige vulling was: 9) Parmaham, Gruyère kaas, uien, zwarte olijven, tomatensaus, Dijon mosterd en oregano.

Wij zijn liefhebbers van scones en van calzone, dus na het lezen van het krantenartikel was al besloten dat er sconezone gemaakt moest worden. Het recept is geheim, maar hoe moeilijk kan het zijn. Scone-deeg maken en uitrollen tot pizza formaat. De helft beleggen en dan het deeg als bij een calzone eroverheen draperen en aan de rand stevig aandrukken. Simpel. Alleen nog over de vulling nadenken.

Lees Meer Lees Meer

Cheesecake met gerookte zalm in een waterbad

Cheesecake met gerookte zalm in een waterbad

Schotland is best wel speciaal. Bijvoorbeeld Isle of Skye, het grootste en meest noordelijke van de grotere eilanden van de Binnen-Hebriden, in het westen van Schotland. Schitterend eiland met hoge, scherpe pieken op de bergen. Toen wij er waren prachtige zonnige dagen beleefd. Wij overnachtten er in een tent, op een camping vlakbij Portee. Je moest goed opletten hoe je de tent neerzette, want de grasvelden lagen tegen heuvels en liepen toen ietwat schuin af. De dikke mist kwam soms ’s ochtends al golvend de heuvel af om de tenten op te slokken. Schotland kent meerdere manieren van vochtig weer, afhankelijk van de plek waar je verblijft.

Veel gezien op Skye, maar toch 1 ding gemist: het familierestaurant Garden of Skye Smokehouse vlakbij Tarskavaig. Maar of ik op dat moment cheesecake met gerookte zalm had besteld? Ik denk het niet. Als we in de Schotse Hooglanden in een dorp gingen eten, keken we in een restaurant gewoon op de menukaart wat we op dat moment lekker vonden. Daardoor wel vaak vis van de dag gegeten, meestal zalm of forel. Ook regelmatig niet, als er niets vers was gevangen in de naastgelegen rivier. Snel stromende rivieren, soms zo ondiep en vol stenen dat je dacht, hoe kan forel hier overleven. Voor zalm is het makkelijk, die eten naar verluidt veel minder op weg naar de paaigronden. In de buurt van een loch was er altijd wel verse vis. Maar zalm in cheesecake, nee.

Over lochs gesproken. Het beroemdste loch ter wereld moet wel Loch Ness zijn. Het is een diep zoetwater loch met een lengte van ongeveer 37 kilometer. Op het breedste punt is het 2,7 kilometer breed. Lang en smal, relatief gezien. Het diepste punt is 230 meter onder het oppervlak en toch zie je niets. Het is donker water, tegen het zwart aan, met dank aan turf. Toch zwemmen er ruim 10 vissoorten in het loch.

Ook wij hebben een paar keer een uurtje naar het oppervlak van Loch Ness staan staren. Als je in de Highlands reist is de weg van Fort William naar Inverness namelijk bijna onvermijdelijk. Fort William kent door zijn ligging veel regen waardoor wij in al die keren nooit de top van Ben Nevis hebben gezien, de hoogste berg van de Britse eilanden. Is ook niet zo gek. Die top is maar heel weinig dagen per jaar te zien. De top zien staat nog steeds op ons lijstje. Richting Inverness komt je eerst langs Loch Lochy (what’s in name, nou, ook Loch Loch bestaat), daarna langs Loch Ness. Wel veel rimpels in het water van Loch Ness gezien, door de wind en varende boten, maar geen monster. The Loch Ness Centre & Exhibition in Drumnadrochit heeft veel informatie over de geologie van Loch Ness and over het vermeende monster. Knap is dat als je het museum weer verlaat, je nog steeds zelf moet beslissen of je in het bestaan van het monster gelooft of niet. Science rules.

Onze interesse in Schotland is blijvend. Jaren geleden las ik over het bezoek van Michael Portillo aan het familierestaurant op Skye (en daarom gekeken) tijdens een aflevering van Great British Railway Journeys en sindsdien bleef het toch een dingetje in mijn achterhoofd, die cheesecake met gerookte zalm.

Heel lang uitgesteld, zonder reden. Uiteindelijk toch maar eens gemaakt. En daar heb ik geen spijt van.

Lees Meer Lees Meer

Schotse bannock van havermout

Schotse bannock van havermout

Bannock is een oude, platte broodsoort. Al voor het jaar 1000 bekend. Het werd vroeger voornamelijk gemaakt in wat nu Schotland, Ierland en Noord-Engeland heet. Van haver en gerst, dat groeit in Schotland veel gemakkelijker dan tarwe. In Schotland oorspronkelijk gebakken op een bannock stane, een platte wat rond stuk zandsteen die direct in het vuur werd gelegd. Later werden ze gebakken op een griddle, een platte ijzeren pot die boven een open vuur werd geplaatst. Tegenwoordig is een pan of oven standaard.

Vroeger werden er tijdens de overgangen van de verschillende jaargetijden verschillende soorten bannocks gemaakt. Het is ook goed mogelijk dat bannocks werden gebruikt als broodbord; een stevig en eetbaar bord van brood. Op dat broodbord lag dan de rest van je maaltijd. Bij armere mensen werd het broodbord opgegeten. Bij rijke mensen werd het na de maaltijd als veevoer gebruikt of aan de armen gegeven. Pizza is een voorbeeld van een broodbord in moderne tijden. Ook rijke mensen eten tegenwoordig hun broodbord op.

Tegenwoordig wordt bannock veel gemaakt met bloem en een rijsmiddel. Met baking soda en karnemelk lijkt het dan heel erg veel op Ierse soda brood, alleen platter. Met bakpoeder is het meer een platte ronde scone die eenmaal uit de oven in stukken wordt gesneden. Er zijn nu ook veel speciale versies met lokale variaties. Bijvoorbeeld in Selkirk, Schotland, wordt een versie gemaakt met rozijnen, de Selkirk bannock.

Terug naar de bron. Ongerezen bannock brood. Bannocks van havermout.

Lees Meer Lees Meer