Archief van
Tag: Schwarzwälderham

Gepocheerd ei op brood met Schwarzwalderham

Gepocheerd ei op brood met Schwarzwalderham

Net als ei in eigen nest, roerei en omelet maken we ook regelmatig een gepocheerd ei.

Een recept voor gepocheerde eieren komt in de meeste kookboeken echter niet voor. Niet chic genoeg denk ik. En als het er wel instaat dan zijn er vaak zeer specifieke instructies.

Zo is een populaire instructie het maken van een draaikolk in het pannetje met water. En als de draaikolk bijna is verdwenen maar het water nog wel ronddraait het ei erin gieten met de intacte eidooier. Maar als dat perfect gepocheerde eieren moet opleveren, waarom worden dan later de eiwitten eerst nog bijgeknipt voordat het op een bord gaat? Perfect op het bord door de schaar, niet door de draaikolk gaarmethode denk ik dan.

Wat je ook regelmatig tegenkomt is de instructie dat je het gebroken ei in een stuk vershoudfolie moet verpakken. Knoop erin en dan pocheren. Werkt natuurlijk ook, maar eerlijk gezegd vind ik dat het gepocheerd ei er dan niet uitziet met al die plooien van de folie vastgelegd in het eiwit.

Een andere veel gedane instructie is om heel veel water te gebruiken ook al pocheer je maar 1 ei. Zonde van het water en de energie, en in onze keuken niet nodig.

Een gepocheerd kippenei is helemaal niet zo breed, zeg maximaal rond de 10 centimeter. Een kookpannetje dat iets breder is en waar je schuimspaan in past. Meer is niet nodig.

De dooier hoeft ook helemaal niet precies in het midden te zitten. De dooier doorprikken en het eigeel verspreiden over de boterham is sowieso een must. De plek van de eidooier is daardoor onbelangrijk.

Gepocheerd ei gemaakt volgens een simpele methode. Met durum als een van onze favoriete boterhammen. En met 1 plakje Schwarzwalderham om het qua smaak helemaal af te maken.

Gepocheerd ei. Een juweeltje onder de eiergerechten.

Lees Meer Lees Meer

Schwarzwälder Spätzle met Schwarzwalderham

Schwarzwälder Spätzle met Schwarzwalderham

Heb je het in Duitsland over Spätzle dan denken ze aan een gebied in het zuidwesten van Duitsland: Zwaben. Vroeger een eigen regio met een eigen cultuur. Nu verdeeld over 2 deelstaten: een deel van Baden-Württemberg en een deel van Beieren.

Het Zwarte Woud was onderdeel van Zwaben en daar hebben we traditionele Spätzle gegeten in het restaurant van een gemoedelijk landelijk hotel dat helemaal in de stijl van het Zwarte Woud was aangekleed, binnen en buiten. Het hotel was ook populair bij schansspringers die al meteen na het ontbijt massaal buiten hun rek- en strekoefeningen deden. Ze als lenig bestempelen doet deze sporters te kort.

In het Zwarte Woud spreken ze het speciale dialect van Zwaben, dat absoluut onverstaanbaar is voor een Nederlander opgegroeid met het Duits van de TV en de lessen op de middelbare school. Maar als je om spetzel vroeg dan kreeg je keurig Spätzle als bijgerecht geserveerd, zonder verdere toevoegingen. Maar dan wel per persoon in een hoeveelheid die voor 2 personen genoeg was voor een volledige maaltijd. Op andere tafels stond net zoveel Spätzle dus het was blijkbaar een normale hoeveelheid om op te dienen.

Aan onze tafel waren er mixed feelings over de Spätzle. Van smakeloos en een rare textuur tot lekker, lijkt op gekookte kale pasta of eiernoedels.

Daarom thuis zelf gemaakt in een veel kleinere hoeveelheid en wat extra smaak toegevoegd. Spätzle als bijgerecht.

Lees Meer Lees Meer