Archief van
Tag: spareribs

Krabbetjes, toen we nog geen spareribs kenden

Krabbetjes, toen we nog geen spareribs kenden

Veel mensen kennen krabbetjes niet, of zijn ze waarschijnlijk vergeten. Het wordt tegenwoordig soms nog aan erwtensoep toegevoegd, maar wij aten het vroeger bij de zuurkool. Gebakken of beter, langzaam gesudderd. Ik at het liever dan rookworst (maar het liefst natuurlijk allebei). In de supermarkt zie je tegenwoordig nauwelijks nog krabbetjes liggen, meestal als onderdeel van een erwtensoeppakket. Daarom haal ik in de winter bij de groothandel altijd een aantal porties. Uiteraard kun je het ook in de zomer eten, maar net als rookworst horen krabbetjes voor mijn gevoel toch echt bij de winter.

Spareribs en krabbetjes zijn eigenlijk hetzelfde, maar toch niet helemaal. Wanneer de ribbetjes van de lende van het varken worden gesneden, noemen we ze spareribs. Het vlees is mager en mals. In de V.S. worden deze baby back ribs genoemd. De lager gelegen spareribs, ter hoogte van de buik, zijn al wat vetter. Als je nog dichter bij het borstbeen komt, worden de kleine ribbetjes echte ribben, ‘krabbetjes’ genaamd. Er zit meer vlees aan de ribben, wat bovendien stugger is, maar ook wat meer vet. Echte krabbetjes hebben nog een stukje kraakbeen aan het uiteinde, ‘knars’ noemden wij het thuis. Iets wat vroeger gewoon werd opgegeten. Het is gek dat deze varkensribben tegenwoordig niet veel meer gegeten worden, terwijl de variant van de koe, de ‘short rib’, ontzettend populair is, met name bij de liefhebbers van de barbecue. Wonderlijk bovendien, want krabbetjes zijn spotgoedkoop. En dat terwijl je voor short ribs vaak de spreekwoordelijke rib uit je lijf betaalt.

Krabbetjes hebben een langere bereidingstijd nodig dan spareribs en worden gekookt of gestoofd gegeten. Onze moeder stoofde ze vroeger, moddergaar, totdat het vlees bijna van het bot viel. Oh, zo lekker. Maar je kunt ze natuurlijk ook behandelen als het grote broertje van spareribs. Meestal stoom ik mijn spareribs, maar ik twijfel of dat met het dikke vlees van krabbetjes handig is. In de braadpan dus. Wel gemarineerd.

Lees Meer Lees Meer

‘Pan-fried buns’ met ‘vleesvingertjes’

‘Pan-fried buns’ met ‘vleesvingertjes’

Blogpost nummer 100! Het heeft even geduurd, maar met name door de bijdrage van mijn BroeR, zit er tegenwoordig toch behoorlijk voortgang in de lekkere hapjes op Reutel.  Voor een 100ste blog hoort er natuurlijk iets feestelijks en iets heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg lekkers. Niet al te moelijk zijn deze ‘pan-fried buns’ uit Taiwan. Ze zitten in dezelfde categorie als deze beefcakes, in de zin dat je die ook bakt in een koekenpan. Maar waar je de beekcakes in de olie bakt, gebruik je bij deze pan-fried buns water om de broodjes gaar te stomen.

Traditioneel vul je ze met groente, glasnoedels en een klein beetje gedroogde garnaaltjes. Maar je kunt de vulling natuurlijk aanpassen naar je eigen voorkeur. Mijn favoriet is chinese bieslook met glasnoedels en wat garnaaltjes. In combinatie met onderstaande eenvoudige dipsaus een werkelijk verrukkelijk hapje. Maar omdat niet iedereen van de smaak van de garnaaltjes houdt, is een tweede winnende combi onderstaand recept: chinese bieslook, glasnoedels en ‘vleesvingertjes’ oftewel ontbeende spare-ribs van het Iberico-varken. Het water loopt je in de mond tijdens de bereiding…

Pan-fried buns

Lees Meer Lees Meer

Gesmoorde spareribs met zwarte boontjes en chilivlokken

Gesmoorde spareribs met zwarte boontjes en chilivlokken

Als je in vier maanden tijd twee broekmaten kleiner gaat wonen, hoort dat bekroont te worden met een feestelijk maal. Nu kan ik mij natuurlijk helemaal te buiten gaan, maar dat doe ik volgende week wel bij mijn date met sānsān. Vandaag hou ik het simpel met spareribs.
Wil je spareribs sappig en mals hebben, bak/frituur ze dan ajb niet in de olie, maar stoom ze (zoals hier) of smoor ze dan. Supermals blijven ze.

Gesmoorde spareribs met zwarte boontjes en chilivlokken

Lees Meer Lees Meer

Gestoomde spareribs met zwarte boontjes

Gestoomde spareribs met zwarte boontjes

Na een hele week te laat thuis en nauwelijks tijd om over eten na te denken, had ik niet veel zin om uitgebreid in de keuken staan, maar wel zin in iets ontzettend lekkers. Vanmiddag ging het laatste stukje bloedworst er aan. Gebakken en besprenkeld met wat zoete zwarte rijstazijn en met wat fijngesneden lente-ui. Gevolgd door een tosti met geitenkaas. Een echte weekendlunch.

Het avondeten was vandaag net zo simpel, al had het wat meer tijd nodig. Recept naar Ken Hom.

Lees Meer Lees Meer