Morgen opgebakken pasta met roerei
Een paar huisgenoten waren overdag weg en zouden tegen etenstijd weer terug zijn. Pasta is hun favoriete ingrediënt in maaltijden. Daarom een gerecht bedacht met lekker veel spaghetti all’uovo met een veel-basilicum tomatensaus. Gehakt erbij en nog wat verse kruiden en specerijen erin.
Wat bleek, de lunch buitenshuis had bestaan uit extra veel comfortfood varianten. Ze hadden daardoor ’s avonds wat minder trek dan normaal. Ze hadden het echter niet a priori in de whatsapp-groep gemeld, want de dag duurde volgens hen nog lang genoeg vanaf de lunch. De trek zou wel terugkomen. Niet dus.
Na de genoten maaltijd bleef er dus spaghetti over, veel spaghetti. Weggooien doen we niet, dus in een bakje gedaan, laten afkoelen en daarna met de deksel erop in de koelkast gezet.
Morgen bedenken wat ik ermee ga doen. Een koude salade met tonijn maken we met korte stukjes pasta, niet met spaghetti. Al was die deze keer door mijn wederhelft al in 2en gebroken vóórdat de sliertjes het kokende water inging. Er wordt altijd beweerd dat Italianen dat een gruwel vinden, maar ik heb onze Italiaanse vrienden wel ergere dingen zien doen met pasta.
Bijvoorbeeld verse lasagnevellen bewust in rare stukken snijden en dan verklaren dat het maltagliati is, een samentrekking van de woorden mal en tagliati, slecht gesneden dus. Maltagliati is een echte pasta soort in Italië, van wat overblijft als je bijvoorbeeld tagliatelle of ravioli maakt. Overblijven ok, maar bewust mooie lasagnevellen in stukken snijden is van een andere orde.
De spaghetti weer opwarmen met een ruime hoeveelheid passata en/of tomatenconcentraat is een optie, maar hier zat al bijna genoeg tomatensaus aan de pasta. Opwarmen dan maar met een klein beetje extra tomaat.