Vietnamese kip op een stokje

Vietnamese kip op een stokje

De eerste keer dat ik Vietnamees eten at, was ergens in het Ruhrgebied. Ik weet niet meer precies waar, maar het viel me tegen. Het deed vooral aan onze Indonesisch-Chinese restaurants denken, de smaak vooral aangepast aan de West-Europese smaak. Pas later begreep ik dat er een groot verschil is tussen de Vietnamese restaurants in het voormalige West-Duitsland en die in het voormalige Oost-Duitsland. In het westen woonden vooral de vluchtelingen en in het oosten de arbeiders die in de communistische tijd als gastarbeiders werkten. De Vietnamezen in het oosten vormden hechte gemeenschappen die in hun keuken behielden. Dat kon ik uitgebreid testen tijdens een bezoek aan Berlijn vorig jaar, waar ik ook nog eens verbleef in het voormalige Oost-Berlijn, waar ik tientallen Vietnamese restaurants telde. Enkele daarvan ook daadwerkelijk bezocht. Tja, als foodblogger is research natuurlijk onvermijdelijk …

Zo kreeg ik, zonder zelf in Vietnam te zijn geweest, tenminste een aardig beeld van de Vietnamese keuken.

Zo heb ik intussen een aardig idee hoe Pho ga hoort te smaken. Niet dat het mij al goed lukt om dat te reproduceren, maar dat is een andere verhaallijn. Tijdens een van de lunches at ik een saté van kip. Zo ontzettend mals.

Die saté schoot door mijn hoofd toen ik onlangs stond te staren naar een kipfilet bij de slager. Nu rooster je saté traditioneel op kooltjes. Daar doe ik niet aan, vooral om praktische redenen. Al eerder roosterde ik een saté in de oven. Met een heel aardig resultaat, al zeg ik het zelf. Het was echter 30+ buiten en binnen niet veel lager. De oven ging dus niet aan. Kun je saté benaderen in de koekenpan? Strikt genomen heet het dan geen saté meer, immers saté betekent geroosterd vlees. Kip op een stokje dan. Niet geroosterd, maar door de wijze van bereiden heel mals. Het ziet er bovendien net zo smakelijk uit als de geroosterde variant. Experiment geslaagd en voor herhaling vatbaar. Het geeft de maaltijd een feestelijke tintje.

  • 300 gr kipfilet
  • 2 el palmsuiker
  • 2 el rijstazijn
  • 1 el vissaus
  • 2 el sriracha
  • 3 tn knoflook
  • 4 cm gember
  • 6 el arachideolie
  • 4 satéstokjes

Doe de stokjes in een bakje met water. Niet zozeer dat de stokjes dan niet verbranden, want dat gaat in dit geval heus niet gebeuren, maar zodat het vlees straks makkelijk van de stokjes komt.

Maak eerst de marinade. Hak de knoflook fijn en rasp de gember. Meng alle ingrediënten, behalve de olie.

Snij de kipfilet in gelijke stukken van 2-3 cm.

Meng de kip door de marinade en laat een half uur staan buiten de koelkast.

Prik het vlees op de stokjes. Laat ruimte tussen de stukken vlees. Bewaar de marinade.

Verhit de olie in een koekepan. Er moet een laagje olie in de pan staan.

Doe de stokjes met vlees in de pan en bak het vlees aan. Draai de stokjes vervolgens om zodat het vlees aan alle kanten gebakken wordt. Blijf de stokjes regelmatig omdraaien, en kwast de kip tussendoor een paar keer in met de marinade. Na een een minuut of tien is de kip gaar is en bruin gebakken.

Verhit de rest van de marinade, het zal niet meer dan een paar eetlepels zijn, in een steelpannetje en laat het even pruttelen en nog wat indikken. Verhitten is noodzakelijk, want er heeft rauwe kip in gelegen.

Haal de stokjes vlees uit de pan en smeer tot slot de verhitte marinade over het vlees. Serveer als snack of bij een maaltijd met bijvoorbeeld een restje rijst.

2 gedachten over “Vietnamese kip op een stokje

  1. Hoi Damten, wat een interessant stukje! Nooit geweten dat er überhaupt veel Vietnamese restaurants zijn in Duitsland en dan ook nog zo verschillend. De stokjes met saté klinken lekker. Na ruim een week Elzas heb ik weer zin in pittig, iets met sambal en noedels, uit de wok. En een rijstgerecht en iets met bonen en een wrap. We hebben voornamelijk zelf gekookt, met locale producten van de markten in de buurt. Buiten de deur natuurlijk ook flammkuchen gegeten en zelfs zuurkool! Nu vielen de mussen niet dood van het dak vorige week dus die zuurkool met gebakken aardappels en varkensvlees kon prima. Spätzle hebben we meegenomen, maken we thuis weer een keer. Maar eerst wokken!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *