De jaren zeventig. Het meest exotische in onze keuken was in mijn herinnering de oregano uit een kruidenrekje met nog vijf potjes. De oregano werd (met paprikapoeder) over het gebakken ei gestrooid.

Op zaterdag aten we bij de zelfgebakken patat verse sla van het land met ei en slasaus, de rest van de familie ook nog met tomaat. Andere zaterdagen aten we pannenkoeken (kaas of spek met stroop) of rijst met ragout uit blik en in de winter balkenbrij, hachee, zuurkool of zelfgemaakte erwtensoep. Bij ons thuis werd niet uit pakjes gegeten, op de pudding van BourBon op zondag na dan. Onze moeder kookte elke dag. En naast alle typische Hollandsche maaltijden, was daar plots de kipkerrieragout van die ene tante die zo van koken hield.

Een recept is niet overgeleverd en toen ik in mijn studententijd leerde koken, heb ik wel wat varianten geprobeerd, waaronder met gebakken kip. Een lekkere kipkerrieragout maak je echter met in bouillon gepocheerde kip die je vervolgens plukt. Zoals mijn tante het maakte.

Het maakt niet uit welke delen je van de kip gebruikt, maar snij eventueel vet weg. Ook het vel gebruik je niet. Pocheer de kip met wat schijven gember, lente-ui en een winterwortel in water. Ik gebruikte dit keer kipfilet, maar kippenpoten kunnen natuurlijk ook.

• 4-5 ons kipfilet
• 60 gr bloem
• 60 boter of ghee
• 1 flinke ui, grof gesnipperd
• 1 tn knoflook, fijngesneden of geperst (optioneel)
• 2 à 3 el kerrie
• 1 liter bouillon (of heet water met een bouillonblokje)
• zout

Smelt de boter in een pan met dikke bodem. Laat de boter niet verbranden.

Voeg de ui toe en bak deze glazig. Voeg eventueel de knoflook toe en laat deze even meebakken.

Voeg de kerrie toe en laat deze een minuutje mee garen.

Voeg vervolgens de bloem in één keer toe en roer het goed om. Laat de bloem een minuut of twee onder voortdurend roeren even bakken.

Voeg nu een beetje water toe en roer het geheel goed door tot al het water is opgenomen. Blijft dit herhalen totdat je een vloeibare ragout hebt. Geen paniek, want de ragout dikt nog behoorlijk in.

Laat de ragout nog een half uurtje zachtjes pruttelen onder voortdurend roeren. Je moet er wel bij blijven, anders bakt de ragout aan.

Feitelijk heb je nu de keuze: of je voegt je geplukte kip nu toe of pas aan het eind. Voeg je de kip vroeg toe, dan zal je uiteindelijk een heel draderige ragout krijg. Voeg je de kip pas aan het eind toe, dan blijft deze meer heel.

De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik bloem niet precies afweeg en het water niet exact afmeet… met het volgende risico: te weinig bloem levert een dunne ragout op, te veel bloem een dikke ragout. Met name een dunne ragout is vervelend. Je kunt de dikte van de ragout uiteraard nog een beetje corrigeren door de hoeveelheid bouillon dat je toevoegt. Persoonlijk heb ik sowieso graag een dikke ragout en gebruik dus ruim bloem. Heb je liever een ietwat dunne ragout, neem dan gewoon wat minder bloem (of voeg een papje toe van 1 theelepel maizena met wat water als je een beetje vals wilt spelen).

Lekker met rijst en doperwten!

Hoe geel je kipkerrieragout van kleur wordt, is volledig afhankelijk van de hoeveelheid kurkuma die in je kerrie zit. Hoe meer, hoe geler. Mijn kerrie kocht ik India en bevat duidelijk niet zoveel kurkuma, maar barst daarentegen wel van de smaak.